3 Σεπτεμβρίου 2012

Λιλή Ζωγράφου: Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων


"Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους.

Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό. 

Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δε θα στρεφόταν κατά του καταστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη.

Η γη έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Όπως δε χωρά άλλα φερέφωνα προκάτ επανάστασης. 

Η ζωή γίνηκε πια πάρα πολύ απάνθρωπη για να την καλουπώνουμε σε σχήματα, δε μας ανήκει καν, όπως δε μας ανήκει τίποτα, από τη γη που κατοικούμε ως τα πρόσωπά μας. 

Όταν ο κάθε τυχάρπαστος, ο κάθε τιποτένιος, μπορεί να μάς δέσει πάνω σε μια καρέκλα, σ’ έναν πάγκο ή σ’ ένα κρεβάτι, να μάς φτύσει, να μάς μαστιγώσει, να μάς βιάσει. 

Το Σύστημα αποχαλινωμένο καλλιεργεί σκόπιμα την ασυνειδησία, την αγριότητα, το χάος, καταλύοντας το σεβασμό για τον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν άφησε τίποτα ανεκμετάλλευτο, από το “χάσμα των γενιών” που αποκόβει τους ανθρώπους μεταξύ τους και ετοιμάζει τους αυριανούς παιδιά-καταδότες του Χίτλερ, ως την κατάργηση της οικογένειας. 

Ο άνθρωπος βγαίνει στο σφυρί. 

Για να μη βρίσκει το Σύστημα καμιά αντίδραση και να μπορέσει αύριο να βγάλει ελεύθερα στο σφυρί και τις πατρίδες. 

Ο Παπαδόπουλος ήταν μια δοκιμή και στον ευρωπαϊκό χώρο, κατά το σύστημα των χιλιάδων πειραμάτων που πραγματοποιούνται σ’ όλες τις περιοχές του πλανήτη. Η συνταγή είναι πια κοινή: Όταν ένας λαός σηκώσει κεφάλι κατά του κυβερνήτη του, εκπρόσωπου του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, βρείτε έναν αλήτη και αναθέστε του να περάσει χειροπέδες σ’ αυτό το λαό. Κι αφήστε τον να εξουθενωθεί. 

Το πιθανότερο είναι να συνηθίσει και να ζήσει εξουδετερωμένος από τριάντα μέχρι σαράντα χρόνια, όπως συνέβη στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Επειδή όμως οι καιροί αλλάζουν, τα πράματα πάνε γρηγορότερα, η συνταγή τροποποιήθηκε. 

Πάρτε τα κλειδιά από τον αλήτη, δώστε τα στον παλιό κυβερνήτη και στείλτε τον να ξεκλειδώσει τις χειροπέδες. Ο λαός θα του γλείφει τα χέρια, βλέποντάς τον σαν ελευθερωτή του. 

Γι’ αυτό και μεις, τα σύγχρονα πειραματόζωα, οφείλουμε να χρησιμοποιούμε πάντα τον όρο π.Χ., που θα σημαίνει τώρα πια “προ Χούντας”, και μ.Χ., “μετά τη Χούντα”. Γιατί το πείραμα πέτυχε και δεν πρέπει να το λησμονούμε ούτε στιγμή. Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας. 

Λιλή Ζωγράφου, Οκτώβρης 1978 μ.Χ."

(Απόσπασμα από το βιβλίο: Επάγγελμα πόρνη, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 1998)






** "Συβαρίτισσα", Μίλτος Πασχαλίδης 
Το παραπάνω τραγούδι το έγραψε ο Μίλτος Πασχαλίδης για τη Λιλή Ζωγράφου. 
Όταν ήταν στα 19, την είχε ερωτευτεί. Εκείνη ήταν αρκετά μεγαλύτερη του, κάπου στα 60 και έκαναν ατέλειωτες συζητήσεις για τη ζωή, την ιστορία, την μυθολογία... Ευχαριστώ τον αναγνώστη που άφησε το τραγούδι & την ιστορία, με σχόλιο στην ανάρτηση. **


24 σχόλια:

Τάσος είπε...

Γυναίκα «αντάρτισσα»!
Την Λατρεύω.
Γέμισε η ψυχή μου 'ζωή' με τούτο το κείμενο. Ψηλά το κεφάλι!


Αυτό το τραγούδι το έχει γράψει ο Πασχαλίδης για την Λιλή Ζωγράφου

(με τίτλο τον τίτλο του βιβλίου της «Συβαρίτισσα»)


Ο Μιλτος στα 19 του χρονια,στην Κρητη,την ειχε ερωτευτει...

Αυτη ηταν πολυ μεγαλυτερη του,καπου στα 60 και εκαναν ατελειωτες συζητησεις για την ζωη, την ιστορια,την μυθολογια...
Μια μερα, ο Μιλτος πηρε την αποφαση να της εξομολογηθει τον ερωτα του και πηγε στο σπιτι της...
Ομως βρηκε το βρηκε κλειστο...
Εμαθε αργοτερα πως ειχε πεθανει την προηγουμενη βραδια...Η αγαπη ειχε αργησει μια μερα,οπως εγραψε στο τελος του τραγουδιου...

Αφιερωμένο λοιπόν. :

http://www.youtube.com/watch?v=h2WkC2Dy4po&feature=player_embedded#!

Roadartist είπε...

@ Τάσος : Σε ευχαριστώ! Εξαιρετικό...
Θα προσθέσω στο τέλος της ανάρτησης το βίντεο που άφησες, πανέμορφο τραγούδι! Αγαπημένος και ο Πασχαλίδης...
Συμπλήρωσε όμορφα την ανάρτηση το σχόλιο σου...οπότε αξίζει η προσθήκη του βίντεο στο τέλος της :)

ippoliti_ippoliti είπε...

Μπράβο και στους δύο σας
εξαιρετικά και η επιλογή και το σχόλιο και το βίντεο
καλό βράδυ

H.Constantinos είπε...

Τί ωραία που τα λέει!! -ας μου επιτραπεί η έκφρασις...

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!
Δίκιο έχει για τη ζωή και τον τρόπο μας να ζούμε.. ο άνθρωπος βγαίνει στο σφυρί..

Μηθυμναίος είπε...

«… με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό».

Γι’ αυτό και μόνο, ρε γαμώτο!

Κείμενο και τραγούδι, εξαιρετικά και τα δυο!

Καλή σου μέρα!

treno fantasma είπε...

O anthrwpos bgainei sto sfuri, gia na mporoun meta na bgaloun kai tis patrides anenoxlitoi.
Skeftite to, akrivws auto zoume.

dim juanegro είπε...

...η ομορφιά και η δύναμη σε μια γραφή, σε ένα πρόσωπο! Η λατρεμένη "Συβαρίτισσα", η γεμάτη πάθος παρουσία, και τα πύρινα τα φλογερά της μάτια, το αποτυπώνουν πλήρως αυτό.

Καλη σου ημέρα...

eirini είπε...

Εκπληκτική η ανάρτηση σου Roadartist μου, αλλά και η πληροφορία του Τάσου, κάτι το οποίο δεν γνώριζα!
Το '78 γράφτηκε το κείμενο; Γιατί εγώ νόμιζα ότι γράφτηκε τώρα! Δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο!!! Φαντάσου τί θα έγραφε αυτή η μεγάλη συγγραφέας αν ζούσε σήμερα και έβλεπε τα γεγονότα που βιώνουμε και διαδραματίζονται.
Την Λιλή Ζωγράφου την αγαπώ πάρα πολύ, κι αυτό γιατί το βιβλίο της "Η αγάπη άργησε μια μέρα" ήταν από τα πρώτα βιβλία που διάβασα και λάτρεψα. Μοναδική στο γράψιμό της!

Καλημέρα φίλη μου!!! Καλή εβδομάδα με πολλά φιλιά!!!

eleni είπε...

Road,καλό φθινόπωρο!

Αγαπημένη,έχω όλα τα βιβλία της.
Φιλιά!

BUTTERFLY είπε...

Ανημπορια! Δεν υπαρχει πιο ακριβης λεξη να περιγραψει αυτο που νιωθουμε παρατηρωντας τον ολικο εξευτελισμο της ανθρωπια μας!
Για αλλη μια φορα, υπεροχη αναρτηση!

Roadartist είπε...

@ ippoliti_ippoliti : το βίντεο έδεσε όμορφα με την ανάρτηση. Η ευαισθησία δύο δημιουργών (Λ.Ζωγράφου - Μ.Πασχαλίδη) συναντήθηκε. Καλό μεσημέρι.

Roadartist είπε...

@ H.Constantinos : Τι ωραία που τα αισθάνεται, μακάρι να ζούσαμε έτσι με αυτό το πάθος και αυτή τη ματιά :)

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Δυστυχώς Ηφαιστίωνα, αν δεν αλλάξει κάτι σε αυτή την πορεία, δε θα μείνει τίποτα από τον σημερινό κόσμο στον αυριανό. Τίποτα.

Roadartist είπε...

@ Μηθυμναίος : Ταπεινωνόμαστε όλοι μας, δυστυχώς ζούμε σκληρούς καιρούς. "Μαζικός εξευτελισμός"... σε λίγο δε θα μπορούμε και να το συζητάμε.

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Ακριβώς, πρώτα βγαίνει ο άνθρωπος στο σφυρί και μετά θα βγει και η χώρα του, όταν δε θα μπορεί καθόλου να αντιδράσει, είμαστε εκεί.

Roadartist είπε...

@ dim juanegro : το βλέμμα, η ματιά ενός ανθρώπου, νομίζω μιλάει για εκείνον, και για το εάν μπορείς να προχωρήσεις, να περπατήσεις στο πλάι του.
Μου έχει λείψει από τους ανθρώπους αυτός ο τσαμπουκάς, η ντομπροσύνη, η ευαισθησία, η διάθεση για μοίρασμα που είχανε εκείνοι οι άνθρωποι.
Σπουδαίο όταν βρίσκεις πράγματα να συζητήσεις, γιατί έτσι γεμίζει το μέσα σου, τότε είναι που δε σε νοιάζει τίποτα άλλο, ούτε οι κοινωνικές συμβάσεις.
Τυχερός ο Μίλτος που την γνώρισε, μοναδική η Λιλή Ζωγράφου.
Λείπουν τέτοιοι άνθρωποι, ντόμπροι, ευαίσθητοι, διαφοροποιούνται τελικά από το πλήθος...
|Σταματώ| - πήρα φόρα και γράφω... ασταμάτητα...
Καλό μεσημέρι.

ΥΓ κάπως έτσι παρασύρθηκα και στην απάντηση που σου είχα γράψει σε σχόλιο σε μια προηγούμενη ανάρτηση...
...αν θα τη διάβασες...

Roadartist είπε...

@ eirini : Μοναδική συγγραφέας! Έχουμε πλούτο στα χέρια μας, και αυτός είναι εκεί να μας περιμένει να τον διαβάσουμε.
Μήπως να αρχίζαμε όλοι μας να γράφαμε Ειρήνη; Δε ξέρω, οι εποχές αλλάζουν τρομερά. Καταργούνται τα αυτονόητα, θέλουν να καταργήσουν τον άνθρωπο. Η σημερινή είναι η πιο τραγική επίθεση στα δικαιώματα του απλού ανθρώπου, αυτό ζούμε. Χρειάζεται αντίσταση...
Καλό μεσημέρι.

Roadartist είπε...

@ eleni : Καλό φθινόπωρο Ελένη μου, να είσαι καλά εσύ και η οικογένεια!

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Πως να μη σε τρώει όλο αυτό; Δε μπορώ να δεχτώ αυτό τον εξευτελισμό... Τραγικό!

Elva είπε...

Tραγικα επικαιρο, φιλη Road!

Καλο σου βραδυ!

"ζαχαρούλα.." είπε...

λες και όταν γράφτηκε... είχαν όραμα τι θα γινόταν τώρα!!!!!

καληνύχτα γλυκιά μου καλλιτέχνιδα!!

Margo είπε...

Συγκλονιστική!
Ευχαριστώ για ετούτη την ανάρτηση ιδιαιτέρως.

Η "Συβαρίτισσα" είναι ένα από τα βιβλία που θέλω να διαβάσω και με την ανάρτησή σου ήρθε αυτή η στιγμή στο τώρα!

Να σαι καλά Ροντάκι μου..

Roadartist είπε...

@ Elva : καλό βράδυ Έλβα... τραγικά όλα όσα συμβαίνουν!


@ "ζαχαρούλα.." : αν ήξερε τα σημερινά θα έγραφε χειρότερα... :) Καλό βράδυ!



@ Margo : να είσαι καλά margo, είναι όμορφο που υπάρχουν τόσα βιβλία που περιμένουν να τα διαβάσουμε :)

Related Posts with Thumbnails