16 Ιουλίου 2010

καλό καλοκαίρι


..e-φίλοι μου, ήρθε η ώρα για περισσότερες στιγμές στη φύση και μια απαραίτητη αποτοξίνωση από το διαδίκτυο / pc..

Όσοι είστε ήδη διακοπές, όσοι περιμένετε να φύγετε, όπου και αν θα σας βρει το επόμενο διάστημα, εύχομαι ολόψυχα να περάσετε καλά!...

..ραντεβού στην επόμενη ανάρτηση..
..καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, να είστε καλά!

15 Ιουλίου 2010

2o Φεστιβάλ Οβριοκάστρου




Στο blog έχουν γίνει αναφορές στον αρχαιολογικό χώρο Οβριοκάστρου Κερατέας.. και στην σημαντική προσπάθεια προστασίας του..

Στις 29,30,31 /7 και 1/8 θα συντελεστεί το 2ο Φεστιβάλ Οβριοκάστρου με συμμετοχή γνωστών και νέων καλλιτεχνών με ελεύθερη είσοδο..

Πατώντας τις εικόνες, μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα..
Για περισσότερα σύντομα: εδώ.

14 Ιουλίου 2010

graffiti στη Λισαβόνα

Ένα έργο, με μήνυμα για την περιβαλλοντική καταστροφή της bp..
από τοίχο της Λισαβόνας... Αξίζει να δείτε και το βίντεο!









Μια συνεργασία των BLU και OSGEMEOS στην Πορτογαλία...


Από εδώ.

12 Ιουλίου 2010

Δεν άντεξε την αποτυχία, πάτησε τη σκανδάλη..

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οι εφημερίδες αναφέρονται στους νέους που αρίστευσαν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.. Χαμόγελα, περηφάνια, δηλώσεις από τους γονείς και από τους ίδιους.. Φέτος φωτεινό παράδειγμα ήταν η επιτυχία του Ραφαήλ Παπαδόπουλου από τη Θεσσαλονίκη, ενός παιδιού μάλιστα με σπαστική τετραπληγία!!..
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, υπάρχουν και τα παιδιά που δεν έγραψαν καλά, κάποια άτυχη συγκυρία, κακή ψυχολογία, απέτυχαν.. Πολύ συχνά κάποια από αυτά, μη μπορώντας να αντέξουν το βάρος της αποτυχίας, θέτουν τέλος στη ζωή τους..
18χρονα παιδιά.., βάζουν τέλος στη ζωή τους, επειδή δε πέρασαν σε μια σχολή...
Δυστυχώς και φέτος.. ένας 18χρονος από τη Νέα Σμύρνη.. Διαβάζω..:

"Πίστευε ότι είχε γράψει πολύ καλά, πως οι κόποι του δεν είχαν πάει χαμένοι και πως το όνειρό του να περάσει στη σχολή που λαχταρούσε απείχε μόλις λίγες ώρες να γίνει πραγματικότητα.

Χθες το μεσημέρι ο 18χρονος μαθητής πήγε στο σχολείο του στη Νέα Σμύρνη για να δει αναρτημένα τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Αλλά η βαθμολογία του στα μαθήματα που είχε γράψει δεν ήταν αυτή που φανταζόταν... Με την απώλεια της ελπίδας να τον κυριεύει ο 18χρονος επέστρεψε στο σπίτι του. Οι γονείς του απουσίαζαν. Δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος της αποτυχίας και αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. Πήρε ένα πιστόλι κρότου, το έστρεψε στον εαυτό του και αυτοπυροβολήθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί έγκαυμα στο κεφάλι. Σήμερα νοσηλεύεται εκτός κινδύνου".
Παιδιά που γεμίζουν άγχος, πίεση και αισθάνονται πως αν αποτύχουν στις Πανελλαδικές, δεν υπάρχει νόημα στο να ζουν.. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που πάσχει και σκοτώνει την δημιουργικότητα τους.. Παιδιά που θα μπουν στο Πανεπιστήμιο και εκεί θα απογοητευθούν με όσα θα αντικρίσουν..

Τι είναι πιο δύσκολο; Να επιτύχεις ή να διαχειριστείς την αποτυχία σου;
Τι είναι πιο εύκολο; Να τα παρατήσεις ή να βρεις δύναμη για να συνεχίσεις;

Νομίζω ότι στη ζωή δεν έχουν αξία μόνο οι νίκες.. και πως τίποτα δεν σταματά σε μια ήττα.. Οι προκλήσεις πάντα υπάρχουν και συνεχίζονται..

Το μόνο γεγονός που μπορεί να σταματήσει τη ζωή, τα όνειρα, το πάθος είναι ο θάνατος. Αυτός είναι που θέτει το τέλος..
Αυτός σίγουρα δεν νικιέται..


Ο θάνατος νέων ανθρώπων.., που δίνει πόνο σε οικείους, σε φίλους.., ένας πόνος που δεν φεύγει, σημαδεύει ανεξίτηλα και δεν ξεχνιέται ποτέ..

Η ζωή έχει ομορφιές, παρ' όλες τις δυσκολίες της.. Αξίζει να ψάχνεις τους δρόμους που οδηγούν στις χαρές, αξίζει να τη ζεις, να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις..

* Όλες οι φωτογραφίες του post είναι του Ηλιογράφου.. **

10 Ιουλίου 2010

Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ








Στα πλαίσια του 15oυ Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, η Ένωση Γραφιστών Ελλάδας, προσκάλεσε τους σχεδιαστές οπτικής επικοινωνίας να σχεδιάσουν μία ή περισσότερες αφίσες με θέμα το ρατσισμό. Συγκεντρώθηκαν 131 αφίσες από 77 συμμετέχοντες. Από αυτές, επιλέχθηκαν δέκα έξι (16) αφίσες, οι οποίες θα παρουσιαστούν στο χώρο που θα διεξαχθεί το φεστιβάλ. Σχετικά με τις αφίσες: εδώ

Περισσότερες πληροφορίες για το φεστιβάλ θα βρείτε εδώ

9 Ιουλίου 2010

..λέξεις ουσίας..

..είσαι νέα..

Ο χρόνος (ο μόνος αξιόπιστος τιμητής της ζωής).

Τίποτε δεν (πρέπει να) είναι δεδομένο..

..προσαρμογή σε κάτι νέο, σε κάτι υποσχόμενο, γοητευτικό..

Φίλοι, είναι ο,τι πολυτιμότερο..

Kυνήγι της επικοινωνίας και του έρωτα.

Γνώμονα την προσωπική ηρεμία και γαλήνη.

Φρόντισε την ψυχή σου.

Κυνήγα τη θετική ενέργεια στους ανθρώπους.

Μόνο ο άνθρωπος είναι το μέτρο των πάντων

..παλιές δοκιμασμένες σχέσεις..

αναβίωση, αναγέννηση

ξέρεις πόσο σε αγαπάω

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΗ

**...πολύτιμες λέξεις καρδιάς φίλου...
όταν ο άλλος αφιερώνει χρόνο ψυχής
για να σε νιώσει..
..αξίζει να μη ξεχαστεί...**

7 Ιουλίου 2010

BR1, street art in Italy....

..εμπνευσμένη τέχνη στους δρόμους..
του Τορίνο..

..νιώστε σαν να περπατάτε κάπου εκεί..
..παρακινηθείτε..
..σκεφτείτε..
..θαυμάστε..
..στη ζωή..
..αφεθείτε..
..προβληματιστείτε..
..όταν η τέχνη..

γίνεται μέρος της καθημερινότητας..
..απλά μεγαλουργεί!!..

"To project μου ασχολείται με την κοινωνική κατάσταση των μουσουλμάνων γυναικών. Έχω μελετήσει πολλά χρόνια το θέμα. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, εδώ στο Τορίνο, τα posters μου φαίνονται ως διφορούμενο θέμα. Μερικοί άνθρωποι τα απορρίπτουν, ενώ άλλοι τα αγαπούν. Θα ήθελα να κάνω τους ανθρώπους να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτα περίεργο με αυτό το συγκεκριμένο θέμα: οι μουσουλμάνες γυναίκες είναι ίσες, αν συγκριθούν προς τις Δυτικές γυναίκες. Οι δικές μου μουσουλμάνες γυναίκες παρουσιάζονται σε καθημερινές καταστάσεις της ζωής: είναι μητέρες, γιαγιάδες και κόρες, καπνίζουν, φωτογραφίζουν και χαμογελούν.

Κατά τη γνώμη μου, έχει ζωτική σημασία να συλλάβουμε την τέχνη του δρόμου ως εργαλείο για τη διάδοση κοινωνικών μηνυμάτων. Επιπλέον, έκανα μια έρευνα και ανακάλυψα ότι είμαι ο μοναδικός καλλιτέχνης στην Street art, που ασχολείται αποκλειστικά με αυτό το θέμα. Δεν είναι περίεργο; Σε γενικές γραμμές, η γυναίκα είναι η καλύτερη πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες, γιατί οι μουσουλμάνες να μην είναι το ίδιο;" BR1

5 Ιουλίου 2010

το δικαίωμα στην τεμπελιά

"Το δικαίωμα στην τεμπελιά", του Πωλ Λαφάργκ, ήταν το πρώτο βιβλίο που επέλεξα να διαβάσω το φετινό καλοκαίρι, δηλαδή την προηγούμενη εβδομάδα... Έπειτα ακολούθησαν κι άλλα...


Θα τολμούσα να παραφράσω το τίτλο ως "δικαίωμα στην ανεμελιά", "δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο", "..στην δημιουργία"... Καθώς δεν υπονοείται η απραξία, αλλά αντίθετα η ανάγκη ύπαρξής ελεύθερου χρόνου για δημιουργικότητα.


Ίσως κάποιοι σκεφτούν πως, αυτή την εποχή της κρίσης που διανύουμε, με τέτοια αύξηση της ανεργίας, να μοιάζει προκλητικό, αιρετικό...
Αντίθετα, νομίζω κάθε άλλο. Είναι ένα ενδιαφέρον βιβλιαράκι με χιούμορ και σαρκασμό. Το ότι γράφτηκε το 1880 και όμως παραμένει επίκαιρο ως και σήμερα, είναι κάτι που επίσης μπορεί να προβληματίσει.
Για περισσότερα, διαβάστε το!



Έπειτα, τις προηγούμενες ημέρες είχαμε γεννητούρια!!! Η παραπάνω (αγαπημένη) γάτα γέννησε 5 υπέροχα μικρά.  Λατρεύω τις γάτες. Ήταν κάτι που μου έδωσε χαρά.

...προσέχαμε να υπάρχει γάλα και φαγητό για την ταλαιπωρημένη μαμά :)
...χαζεύαμε τα μικρά της...
...απίστευτα παιχνιδιάρικα...

...και απίστευτες γλύκες...
Καλή μας εβδομάδα!
Related Posts with Thumbnails