7 Δεκεμβρίου 2009

The Cove



Το The Cove (ο όρμος) είναι ένα ενδιαφέρον, αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ.

O Έλληνας ομογενής και διάσημος φωτογράφος του National Geographic Louie Psihoyos, (μαζί με τον παρουσιαστή Ric O’Barry του πασίγνωστου "Φλίπερ, το Δελφίνι") το κινηματογράφησαν στα κρυφά αποκαλύπτοντας μια ανατριχιαστική απίστευτη ιστορία μαζικής δολοφονίας δελφινιών. Τα μυστήρια που αποκάλυψαν ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το αποτέλεσμα είναι πέραν κάθε φαντασίας, ένα ντοκυμαντέρ-θρίλερ, για γερές καρδιές.

Τα μεγαλύτερα περιβαντολλογικά εγκλήματα ώς συνήθως συντελούνται με την ανοχή των κυβερνήσεων, των αρμοδίων φορέων και των ιθυνόντων.
Έτσι και στην πόλη Τaiji της Ιαπωνίας, οι ψαράδες αιχμαλωτίζουν δελφίνια (23.000 ετησίως), τα σφάζουν και έπειτα πωλούν το κρέας τους απολαμβάνοντας την πλήρη κάλυψη της ιαπωνικής κυβέρνησης.


O καλά κρυμμένος και προστατευμένος όρμος όπου συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, περιπολείτε από φύλακες που απαγορεύουν οποιαδήποτε φωτογράφηση ή καταγραφή. Η πράξη αυτή γίνεται ετήσια με την ανοχή της ιαπωνικής κυβέρνησης, και την άγνοια των Γιαπωνέζων.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 60, ο Ric O’Barry ήταν ο πιο γνωστός εκπαιδευτής δελφινιών στον κόσμο και δούλευε στο πλατό της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς "Φλίπερ το δελφίνι". Καθημερινά, ο Barry έβαζε τα δελφίνια να δουλεύουν κι έκανε έτσι το τηλεοπτικό κοινό να χαμογελά.

Το 1970, ωστόσο, όλα άλλαξαν. Η σειρά είχε ολοκληρωθεί, κάποια από τα δελφίνια είχαν πουληθεί σε θιάσους, ενώ ένα από αυτά, η Κάθι, είχε περιοριστεί σε μια δεξαμενή στο Μiami Seaquarium.
Ο Barry αισθανόταν τη θλίψη της, δεν είχε καθόλου αν
τιληφθεί όμως τη δύναμή της.

«Μια μέρα κολύμπησε στην αγκαλιά μου, με κοίταξε μέσα στα μάτια, πήρε μια ανάσα, βυθίστηκε στον πυθμένα και έμεινε εκεί. Προσπάθησα να την επαναφέρω αλλά ήταν αργά. Για τα δελφίνια, κάθε ανάσα είναι μια συνειδητή προσπάθεια - όχι όπως στους ανθρώπους, που γίνεται αντανακλαστικά - και η Κάθι επέλεξε να μην πάρει την επόμενη ανάσα», εξομολογείται ο Ric O’Barry με δάκρυα στα μάτια.

Ξαφνικά, αισθάνθηκε «βρώμικος». Όρμισε στο γραφείο του διευθυντή ουρλιάζοντας: «Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί;».


Σύμφωνα με τον ίδιο, το χαμόγελο των δελφινιών είναι η μεγαλύτερη πλάνη της φύσης. Καθώς δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι είναι πάντα χαρούμενα.

Τα δελφίνια είναι ακουστικά πλάσματα. Αυτή είναι η βασική τους αίσθηση. Όταν είμαστε στο νερό, τα δελφίνια μπορούν να δουν τα πάντα, την καρδιά μας, τα κοκάλα μας. Συλλέγουν άπειρες πληροφορίες μέσω του ήχου.

Αντίθετα, όταν τα δελφίνια είναι αιχμάλωτα μέσα σε μια δεξαμενή, υποφέρουν περιτριγυρισμένα από ένα κατάμεστο στάδιο με ανθρώπους που φωνάζουν.

Στο Εθνικό Ενυδρείο της Βαλτιμόρης όταν πρωτοάνοιξε, τα δελφίνια πέθαιναν το ένα μετά το άλλο. Τελικά διαπίστωσαν ότι έφταιγε ο υπερβολικός θόρυβος. Το στρες τα σκοτώνει, καθώς είναι πολύ ευαίσθητα στον ήχο.

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, ο Ric O’Barry έχει αφιερώσει τη ζωή του στην κατεδάφιση της ίδιας βιομηχανίας που βοήθησε να χτιστεί, στην αφύπνιση των πολιτών του κόσμου ώστε να μπει ένα τέλος στην πρακτική της αιχμαλώτισης δελφινιών προς όφελος του ανθρώπου- είτε το όφελος αυτό ονομάζεται κέρδος, είτε φαγητό, είτε αναψυχή.

Το ντοκιμαντέρ "The Cove" διακρίθηκε ήδη τον περασμένο Ιανουάριο, με το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Sundance και οι φήμες το θέλουν φαβορί για Όσκαρ.


Τrailer του The Cove..



Πηγές, πληροφορίες για το περιβαντολογικό έγκλημα.. :
The Times, By Jacqui Goddard
Telegraph, By Mick Brown

5 Δεκεμβρίου 2009

06/12/08

..τα λόγια στους τοίχους..
.."μιλάνε" πάντα με τον καλύτερο τρόπο..

Δίχως σχόλια..
..με σεβασμό στην μνήμη του Αλέξη..

Πέρσι τέτοιες μέρες...posts:
..φτάνει!!
οργή!!
imagine..

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
-*-
Το κάθε παιδί εκεί έξω.. και το παιδί μέσα μας..

4 Δεκεμβρίου 2009

..cats..


..Εικόνες σαν την παραπάνω, μου είναι πολύ οικείες..
Γατόνια (!!) σε αρχαίους κίονες να λιάζονται!!
..αυτός μόλις βγαίνει από τα κάγκελα της ακρόπολης..
..και αυτά βολτάρουν..στο ίδιο σημείο..
..ένα παιδί έξω από ένα κατάστημα στην Πλάκα..
..καθώς χαϊδεύει το γάτο-θαμώνα του μαγαζιού..
...ξεχωριστά ζώα οι γάτες!!....όσοι τις αγαπούν ξέρουν..το γιατί!!
:))

Έχουν ανέβει φωτο ξανά :)

UPDATE:
Η φίλη συνblogger άγονη μου έκανε μια καταπληκτική έκπληξη!! Αντί για σχόλιο
αφιέρωσε αυτή την τρυφερή φωτο, στο blog της..
Σε ευχαριστώ και την προσθέτω εδώ
να ομορφύνει το post :)

1 Δεκεμβρίου 2009

..Ο Μικρός Πρίγκιπας..

Ο Μικρός Πρίγκιπας, το κλασσικό αριστούργημα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία.. Από την παιδική μου ηλικία, μα ακόμη και μέχρι σήμερα.. :)

Η φίλη μου mareld, ούτε να το ήξερε, μου τον αφιέρωσε post!.. Και η φοβερή σύμπτωση είναι πως επέλεξε μερικά από τα πιο αγαπημένα μου αποσπάσματα.. Επιπλέον το εμπλούτισε με καταπληκτικές φωτο, αλλά και υπέροχες μουσικές..
Ήθελα καιρό να ανεβάσω ένα post για τον πολυαγαπημένο μου Μικρό Πρίγκιπα. Την ευχαριστώ πάρα πολύ.. Aναδημοσιεύω το post της..


«Υπάρχει ένα λουλούδι... νομίζω ότι με έχει εξημερώσει...»


Στην αγαπημένη μου Roadartist!!!


«Δεν είμαι εξημερωμένη». «Α! συγνώμη» έκανε ο μικρός πρίγκηπας.
Αλλά μετά από σκέψη πρόσθεσε: «Τι σημαίνει "εξημερώνω";»
«Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο», είπε η αλεπού.
«
Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς"».
«
Δημιουργώ δεσμούς;» «Βέβαια», είπε η αλεπού.


«Αλλά αν μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα 'ναι σα φωτισμένη απ' τον ήλιο.
Θ' αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων πού θα 'ναι διαφορετικός απ' όλους τους άλλους.
Τ' άλλα βήματα με κάνουν να ξαναγυρνώ κάτω απ' τη γη. Τα δικά σου θα με καλούν σα μουσική να βγω απ' την υπόγεια φωλιά μου.
Και μετά, κοίτα! Βλέπεις εκεί κάτω τους κάμπους με το στάρι; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι εμένα μού είναι άχρηστο. Οι κάμποι του σταριού δεν μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι θλιβερό.
Αλλά έχεις μαλλιά χρυσαφιά. Έτσι θα 'ναι θαυμάσια, αν μ' εξημερώσεις! Το στάρι, που είναι χρυσαφί, θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο στα στάρια...»
Η αλεπού σώπασε καί κοίταξε για πολύ το μικρό πρίγκηπα: «
Σε παρακαλώ ...εξημέρωσέ με!», είπε. Έτσι ο μικρός πρίγκηπας εξημέρωσε την αλεπού.
Κι όταν πλησίασε η ώρα της αναχώρησης: «Α!» είπε η αλεπού... «θα κλάψω». «Εσύ φταις», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «
εγώ δεν ήθελα καθόλου το κακό σου, αλλά θέλησες να σ' εξημερώσω».
«
Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Αλλά θα κλάψεις!», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Τότε δεν κερδίζεις τίποτα!» «Κερδίζω», είπε η αλεπού, «εξ αιτίας του χρώματος που έχει το στάρι


ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΜΑΡΙΟΣ

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ - 2005

Αν χωρούσα κι εγώ
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να 'ρθω
να μην σ' έχει η λύπη

Τον παλιό μου εαυτό
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να 'ρθω
στο μικρό σου τ' αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη

Θα νικούσα το εγώ
που εδώ με κρατάει
έναν κόσμο να βρω
και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου








«Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου αυτός είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.»
«Ο χρόνος πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου...», έκανε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
«Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσύ δεν πρέπει να το ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι' αυτό που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου..
«Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου», επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
«Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις ότι το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο, θα ξανάρθεις να μ' αποχαιρετήσεις, κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μυστικό.»


(Στο video ένα πολύ αγαπημένο απόσπασμα:)



"Να το μυστικό μου, είπε η αλεπού. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια. Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλο σου που το κάνει τόσο σημαντικό"


mareld σε ευχαριστώ πολύ..

:)
"-Γυρεύω φίλους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
-Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς..»
-Δημιουργώ δεσμούς;
-Βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγόρι ολόιδιο με τα αλλά εκατό χιλιάδες αγοράκια. Και δε σε χρειάζομαι .Και ούτε εσύ με χρειάζεσαι. Για σένα δεν είμαι παρά μόνο μια αλεπού ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αν όμως μ' εξημερώσεις, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα ο μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο..
-Αρχίζω να καταλαβαίνω ,είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ξέρω ένα λουλούδι, νομίζω πως με εξημέρωσε…
-Σε παρακαλώ.. εξημέρωσε με.
-Το θέλω μα δεν έχω χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα από τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλούν φίλους , οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις έναν φίλο, εξημέρωσε με.
-Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου κι εσύ δεν θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά.. Θα ήταν καλύτερα να ερχόσουν την ίδια ώρα πάντα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα στις τέσσερις τ’ απόγευμα, από τις τρεις θ΄ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ΄ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δεν θα ξέρω πότε να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…
-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό : μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν.
..Μόνο τα παιδιά ξέρουν τι ψάχνουν, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Χάνουν τον καιρό τους με μια πάνινη κούκλα που αποχτάει μεγάλη σημασία, κι αν τους την πάρουν, κλαίνε.."
Και ένα δωράκι από το blog για όλους..
Κατεβάστε το βιβλίο στο παρακάτω σύνδεσμο:

download τον Μικρό Πρίγκιπα..

27 Νοεμβρίου 2009

Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν

Λέξεις, λέξεις, λέξεις.. τα πάντα είναι λέξεις! Αυτή είναι η πρώτη σκέψη, που σε κατακλύζει στην συγκεκριμένη παράσταση… Η μοναδικότητα, η ουσία, η αλληλεπίδραση των λέξεων στις ζωές μας! Όμως οι λέξεις έχουνε αξία μόνο όταν μπορείς να αντιληφθείς, να αποδώσεις το νόημα τους.

«Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν» του Ουίλλιαμ Γκίμπσον, ένα από τα πιο γνωστά θεατρικά έργα παγκοσμίως. Παίζεται για 2η χρονιά στο Θέατρο Άλφα. Ο θεματικός του άξονας εμπνέεται από μια αληθινή, όσο και συγκλονιστική ιστορία που συνέβη στον αμερικάνικο νότο στα τέλη του 19ου αιώνα. Ηρωίδες του έργου είναι δυο γυναίκες που αποτελούν πρότυπα για την παγκόσμια κοινότητα των ατόμων με αναπηρία, αλλά και πρότυπα θέλησης και πίστης στην προσπάθεια. Η Helen Keller και η δασκάλα της Anne Sullivan.

Με την ευκαιρία της παράστασης, αξίζει αναφορά στην ζωή της μοναδικής αυτής γυναίκας, της Helen Keller!
Σε ηλικία 19 μηνών, η Helen Keller αρρώστησε βαριά, με αποτέλεσμα να χάσει όραση, ακοή και φωνή. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, έγινε ένα τυφλό και κωφάλαλο αγρίμι. Οι γονείς της στην απόγνωσή τους προσέλαβαν μια δασκάλα, την Anne Sullivan, προκειμένου να βοηθήσει το μικρό κορίτσι. Η νεαρή δασκάλα, που ήταν κάποτε κι αυτή τυφλή, κατόρθωσε με υπομονή και αγάπη να μετατρέψει τη μικρή Helen Keller σ' ένα χαρισματικό πλάσμα με σπάνια πνευματικά χαρίσματα.
Φωτο της Hellen Keller

Η Sullivan εργάστηκε ακούραστα, διδάσκοντας την Helen Keller να σκέφτεται κατανοητά και να μιλάει, χρησιμοποιώντας την μέθοδο Tahoma: ακουμπώντας τα χείλη των άλλων καθώς μιλάνε, νιώθοντας τις δονήσεις και συλλαβίζοντας τους αλφαβητικούς χαρακτήρες πάνω στην παλάμη της Helen. Μετά από δυσκολίες, έμαθε να διαβάζει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ελληνικά και λατινικά σε μπραιγ.
Φωτο της Anne Sullivan

Η Helen Keller το 1900 ήταν η πρώτη κωφάλαλη που έγινε δεκτή σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Έπειτα σπούδασε σε γνωστά κολέγια, όπου και αρίστευσε και στη συνέχεια αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην εκπαίδευση των τυφλών και κωφάλαλων, διδάσκοντας καινούρια παιδαγωγικά συστήματα και διαφωτίζοντας γονείς και δασκάλους μέσα από την δική της οδυνηρή εμπειρία.

Με τεράστια θέληση, η Helen κατάφερε να γίνει παγκοσμίως διάσημη ομιλήτρια και συγγραφέας. Έθεσε ως αποστολή στην ζωή της να παλέψει για τα άτομα με αναπηρία. Το 1915 ίδρυσε το Helen Keller International, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση για την πρόληψη της τύφλωσης. Η Helen και η Anne Sullivan έπειτα ταξίδεψαν σε ολο τον κόσμο.

Η Helen Keller συνάντησε προέδρους των ΗΠΑ, και υπήρξε φίλη με διάσημες προσωπικότητες, όπως τον Charlie Chaplin. Το 1964 τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση του αμερικανικού κράτους. Η περίπτωσή της είναι από τα πιο θαυμαστά δείγματα θριάμβου της ανθρώπινης θέλησης, της υπέρβασης της σωματικής αναπηρίας κι ένα ζηλευτό παράδειγμα αυταπάρνησης, δύναμης και αγάπης.

Η Sullivan δεν προσέγγισε την μικρή Helen μόνο με αγάπη – άλλωστε αυτό ήταν κάτι που φαινομενικά το έκαναν ως τότε όλοι γύρω της, μια αγάπη που τις περισσότερες φορές γινόταν ασφυκτική – αλλά κυρίως προσπάθησε να την καταλάβει, να την αισθανθεί, να αντιληφθεί τις ανάγκες της.
Υπήρξε αυστηρή απέναντι της, την αντιμετώπισε ως άνθρωπο ισάξιο και της δίδαξε πως τα θαύματα δεν γίνονται από μόνα τους.

Η Πέγκυ Τρικαλιώτη, στο ρόλο της Anne Sullivan, απέδειξε πόσο ικανή είναι υποκριτικά, καταφέρνοντας να περάσει στους θεατές το συναίσθημα, την συγκίνηση, την δυσκολία, την υπερπροσπάθεια που υπέδειξε η Sullivan, αλλά και το αληθινό της ενδιαφέρον για την σωτηρία της μικρής Helen.
Η μεγάλη έκπληξη ήταν η ερμηνεία της μικρής Δήμητρας Δουμένης, στον απαιτητικό ρόλο της Helen Keller. Εκφραστική, αφοσιωμένη, δίχως λάθη και ψεγάδια, με μια υποκριτική ωριμότητα, που πραγματικά έκλεψε τις εντυπώσεις!

Kλείνω το post, με μια φράση από το site του Θεάτρου Άλφα:
«O ουσιαστικότερος λόγος ύπαρξης του Θεάτρου, είναι να βοηθάει τον άνθρωπο να σκέφτεται κι όχι να χωνεύει, να γελάει κι όχι να γαργαλιέται, να σαρκάζει κι όχι να χασμουριέται, να κινείται κι όχι να αναπαύεται, να διαλέγει κι όχι να υποτάσσεται, να γίνεται τολμηρότερος, σωστότερος, καλύτερος...»
Ότι ακριβώς προσφέρει «Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν» στους θεατές! Εύχομαι να ανεβαίνουν συχνότερα παρόμοιες παραστάσεις!

Κοινωνικό του Ουίλιαμ Γκίμπσον 
Σκηνοθ.: Γ. Διαμαντόπουλος
Ερμηνεύουν: Π. Τρικαλιώτη, Θ. Κινδύνης, Γ. Μαυρογιώργη, Θ. Βουτσά, Ορ. Σοφοκλέους, Π. Χατζηκουτσέλης. Εναλλάξ στο ρόλο της Έλεν Κέλλερ, οι μικρές Δήμητρα Δουμένη- Αναστασία Τσιλιμπίου Μετάφρ.: Θ. Σιδέρης, Γ. Διαμαντόπουλος. Σκην.-κοστ.: Ντ. Λελούδα. Μουσική: Στ. Κραουνάκης. 
Διάρκεια 120' Πατησίων 37, Εξάρχεια, 2105238742 

25 Νοεμβρίου 2009

Diamanda Galas στο Παλλάς

Μία από τις πιο σπουδαίες καλλιτέχνιδες της εποχής μας, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε απόψε στο κατάμεστο Παλλάς..
Ιδιότυπη, δραματική, μυστηριώδης, προκλητική, θεατρική, μια ξεχωριστή παρουσία, που δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη..

Καθ' όλη την διάρκεια της παράστασης, αισθανόμουν μαγεμένη!
Ιέρεια της avant garde μουσικής σκηνής, με την εκπληκτική φωνή της να καλύπτει με τέτοια ευκολία τέσσερις οκτάβες...Δε σου άφηνε περιθώρια..Η ερμηνεία της αιχμηρή και φορτισμένη.. Απόλυτα εναρμονισμένη με την προσωπικότητά της..

Αισθανόμουν συνεπαρμένη σαν να άκουγα ολόκληρη ορχήστρα πάνω στην σκηνή! Και όμως ήταν μόνο μία (εκπληκτικά μοναδική) φωνή και πιάνο!

Τραγουδώντας σε αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά...Ξεχωριστή στιγμή όταν ερμήνευσε με το δικό της τρόπο ελληνικά κομμάτια, όπως το "Με αεροπλάνα και βαπόρια", ευχαριστώντας τη Σωτηρία Μπέλλου και τον Διονύση Σαββόπουλο...


Δύσκολα μπορείς να μεταφέρεις συναισθήματα από μια τόσο ιδιαίτερη παράσταση.. Το βέβαιο είναι πως όσο την παρακολουθούσα, ξεχάσα τα πάντα...


** Λίγο άσχετο..
Για κάποιο λόγο ο blogger δεν εμφάνισε στις ενημερώσεις την προηγούμενη ανάρτηση.., ενώ χάθηκαν και σχόλια.. Ελπίζω να μην επαναληφθεί..

Αδικήθηκε λίγο (μέχρι και εδώ!!) το "Νομισματικό Μουσείο".. σας παραπέμπω, όποιος θέλει να περάσει για να το διαβάσει....

23 Νοεμβρίου 2009

Νομισματικό Μουσείο Αθηνών

Νομισματικό Μουσείο Αθηνών, Ιλίου Μέλαθρον Ερρίκου Σλήμαν

Περνώντας την είσοδο του Νομισματικού Μουσείου, στην οδό Πανεπιστημίου 12,


το πρώτο πράγμα που εξαρχής κερδίζει τον επισκέπτη
είναι ο περιβάλλον χώρος..


..καταπράσινος και όμορφα διακοσμημένος..

..και φυσικά το επιβλητικό κτίριο.
Tο Iλίου Mέλαθρον, ένα από τα πιο όμορφα κτίρια της Αθήνας, κτίστηκε το διάστημα 1878-1879 σε σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Eρνέστου Tσίλερ, ως κατοικία της οικογένειας Σλήμαν.

Το όνομά του, σημαίνει «μέγαρο της Τροίας», παραπέμποντας στην ανακάλυψη της αρχαίας πόλης από τον Eρρίκο Σλήμαν.

Heinrich Scliemann Heubokow, 1822-1890

Όποιος έχει έστω και για λίγο στην ζωή του αγαπήσει την αρχαιολογία, δεν υπάρχει περίπτωση να μην «μακαρίζει» τον Ε. Σλήμαν, για το θησαυρό που έφερε στην επιφάνεια με τις ανασκαφές του..

Αξίζει αρχικά μια σύντομη αναφορά στην ζωή του..
Ο Ερρίκος Σλήμαν (Heinrich Scliemann Heubokow, 1822-1890), γιος ευαγγελιστή πάστορα, αναγκάστηκε από μικρή ηλικία να εργαστεί για να επιβιώσει. Υπήρξε ιδιαίτερα ικανός έμπορος και κατάφερε να δημιουργήσει μεγάλη περιουσία.

Σε ηλικία 41 ετών εγκατέλειψε τις επιχειρήσεις του και αφιερώθηκε στο μεγάλο του πάθος, την αρχαιολογία. Το 1868 επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα. Το επόμενο έτος παντρεύτηκε την Αθηναία Σοφία Καστριώτη και από το 1870 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Το Ιλίου Μέλαθρον χτίστηκε το 1880 ως μόνιμη κατοικία της οικογένειας του.




Άποψη της Τροίας μετά την ανασκαφή του Σλήμαν το 1879
Το 19ο αιώνα στην Γερμανία επικρατούσε μια έντονη αγάπη για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, κάτι που επηρέασε καθοριστικά τον Σλήμαν. Από αρκετά μικρή ηλικία διάβαζε μανιωδώς τον Όμηρο.

Η συμβολή του Σλήμαν στην ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού υπήρξε καθοριστική.. αρκεί μόνο να αναλογιστεί κανείς πως η ανακάλυψη της Τροίας, αλλά και η ανασκαφή σημαντικότατων προϊστορικών πόλεων, όπως οι Μυκήνες, η Τίρυνθα, ο Ορχομενός, έδωσε ιστορική υπόσταση στα Ομηρικά έπη.

Το Ιλίου Μέλαθρον, έργο του Ε. Τσίλλερ (κατασκευή: 1878-1879) σε ταχυδρομικό δελτάριο



Το κτίριο είναι διώροφο με ιδιαίτερα εντυπωσιακή διακόσμηση. O πρώτος όροφος λειτουργούσε κυρίως ως χώρος για την κοινωνική ζωή της οικογένειας. Με την αίθουσα για τις δεξιώσεις, το λογοτεχνικό σαλόνι για τις φιλολογικές βραδιές, την αίθουσα φιλοξενίας και τη τραπεζαρία. Στο δεύτερο όροφο υπήρχαν τα υπνοδωμάτια, τα γραφεία και η βιβλιοθήκη. Στο ισόγειο βρίσκονταν οι βοηθητικοί χώροι, τα δωμάτια του υπηρετικού προσωπικού, καθώς και η αίθουσα όπου εκθέτονταν τα ευρήματα από τις ανασκαφές στην Tροία. Στον μεγάλο κήπο που βρισκόταν στην πίσω πλευρά υπήρχε αμαξοστάσιο και σταύλος.


Πρόκειται για μια εξαιρετική μνημειακή κατοικία της Αθήνας του 19ου αιώνα..

..στην οποία αποτυπώνεται η ατμόσφαιρα,

..η έντονη αρχαιολατρεία της εποχής..

..και η ιδιαίτερη προσωπικότητα του πρώτου ιδιοκτήτη, του Ερρίκου Σλήμαν..

..Το ανασκαφικό και συγγραφικό έργο δώρισε στον Σλήμαν το τίτλο του "πατέρα της μυκηναϊκής"..

Το Νομισματικό Μουσείο, είναι μοναδικό στην Ελλάδα, και ένα από τα σημαντικότερα μουσεία στο είδος του στον κόσμο.. Έχει συγκεντρώσει πάνω από 500.000 αντικείμενα..

Νομίσματα χαραγμένα με διάφορους συμβολισμούς, μολυβδόβουλλα, σταθμία...

..πολύτιμους λίθους, μεταλλία, που χρονολογούνται από τον 14 αι. π.Χ. έως σήμερα..

Χαρτονόμισμα..των ...5.000.000 δραχμών.. (1944)

..κέρματα επί βασιλείας του Όθωνα..

..και από κάθε άλλη ιστορική εποχή..

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο επισκεπτών της έκθεσης...
"Νομίζω πως η αύρα και το θέμα σε αυτό το μουσείο, είναι που το κάνει εντυπωσιακό και μη-βαρετό. Όλες η πληροφορίες είναι πολύ χρήσημες. Ευχαριστούμε τον Σλίμαν που έκανε την Ελλάδα γνωστή σε όλους!!"
Από την 11χρονη Ελισάβετ..
το αντέγραψα όπως το έγραψε.. :))

Με αυτό το σημείωμα, γέλασα πολύ...
"Anyone have some change?" ;))

Μερικά χρήσιμα αποφεύγματα για το χρήμα..
Εδώ από τον Κάρολο Μαρξ.

Εδώ από τον Αριστοτέλη...

Εδώ από τον Μπρέχτ...

Και εδώ..ίσως το καλύτερο..από τον Σοφοκλή..

Στην αυλή του μουσείου, μας περιμένει ένας όμορφος "Κήπος Μουσών"..

..αλλά και ένα από τα πιο όμορφα μέρη για καφέ στο κέντρο της Αθήνας..

..η Καφετέρια του Μουσείου παραμένει ανοικτή εως τις 23,00 το βράδυ..

..αποτελώντας ίσως μια από τις ιδανικότερες κρυμμένες γωνιές της Αθήνας..

..για καφέ και χαλάρωση.. κυριολεκτικά μέσα στο κέντρο της πόλης...

Νομισματικό Μουσείο..
Πανεπιστημίου 12, 210-3643774.
Συλλογές νομισμάτων από την αρχαία Ελλάδα έως τις μέρες μας.
Τρ.-Κυρ. 8 π.μ.-8 μ.μ. Εισιτ. € 3, μειωμένο € 2.
Είσ. ελεύθερη για νέους έως 19 ετών, φοιτητές
Related Posts with Thumbnails