Γιώργος Βαρσαμάκης, ένας ταλαντούχος συνθέτης..

Το μεσημέρι της Κυριακής (27/06) συναντηθήκαμε με τον Γιώργο Βαρσαμάκη σε ένα καφέ της Πλάκας. Ο Γιώργος Βαρσαμάκης, ένας από τους πιο ταλαντούχους νέους συνθέτες, μιλάει για την έως τώρα μουσική του πορεία, τις απόψεις του, αλλά και για την παράσταση που δίνει την 1η Ιουλίου στο Φεστιβάλ Πέτρας με την ορχήστρα του.

Μια απολαυστική συνέντευξη! Καλή σας ανάγνωση! :)

Roadartist: Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική;

Γιώργος Βαρσαμάκης: Στα επτά ξεκίνησα, θέλοντας να μάθω πιάνο. Ο πατέρας μου έχει πάθος με τη μουσική, παίζει ερασιτεχνικά κιθάρα και μπουζούκι.. Από μικρός είχα κυρίως λαϊκά ακούσματα, μα για κάποιο λόγο είχα μια ιδιαίτερη αγάπη για το πιάνο. Τελείωσα το Εθνικό Ωδείο, πήρα δίπλωμα, έκανα τα ανώτερα θεωρητικά, αρμονία, αντίστιξη και φούγκα.

R: Αρκετοί υποστηρίζουν ότι στην εποχή μας δεν παράγεται τίποτα το αξιόλογο πολιτισμικά. Κατά την γνώμη μου, η δική σου δουλειά είναι μια από εκείνες που μας αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο! Εσύ τι λες; Παράγεται πολιτισμός σήμερα;

ΓΒ: Ναι παράγεται πολιτισμός σήμερα, αλλά όχι μαζικά και όχι τόσο μέσα από θεσμούς. Παράγεται μεμονωμένα από τον καθένα. Κυρίως από προσωπικές επιλογές, δηλαδή κάποιος επιλέγει να κάνει κάποια πράγματα και αν τον δουν, αν τον βρουν, θα εμφανιστεί.

R: Μπορείς να αναφέρεις κάποια παραδείγματα από το μουσικό χώρο;

ΓΒ: Τώρα τελευταία η Μόνικα, η οποία για μένα παράγει πραγματικά όμορφη μουσική. Ο Ντάντος έβγαλε κάποια ωραία κομμάτια. Υπάρχουν γενικώς πολύ σημαντικές προσπάθειες, που η καθεμία βέβαια έχει το δικό της κοινό. Ο Παυλίδης είναι μια πολύ σοβαρή προσπάθεια του εναλλακτικού τραγουδιού. Προσωπικά έχω ενθαρρυνθεί τελευταία με πράγματα που βλέπω να παράγονται.

R: Σημαντικό ρόλο παίζουν τα ΜΜΕ, τα οποία κυρίως προωθούν ακούσματα με κριτήρια αμιγώς εμπορικά..

ΓΒ: Αυτά πάντα παίζουν το ρόλο! Υπάρχουν πολύ σημαντικά πράγματα μα δεν ακούγονται! Έχω γνωρίσει ανθρώπους που δεν έχουνε ακουστεί ποτέ και είναι πολύ αξιόλογοι. Απλά για κάποιο λόγο δεν τους πέφτει η προβολή που τους αναλογεί. Αυτό συνέβαινε πάντα, απλά τώρα ίσως να είναι πιο έντονο. Αλλά όμως εγώ το βλέπω θετικά αυτό και δεν με κάνει να πιστεύω πως δεν παράγεται κάτι, επειδή δεν το βλέπω.. Συνήθως λένε πως «αν κάτι δε το πει στην τηλεόραση, δεν υπάρχει»! Πιστεύω πως αυτή η λογική δεν ισχύει. Ίσως δεν είναι στους στόχους να παραχθεί περισσότερος πολιτισμός, παρά μόνο χρήμα. Μα και από εμάς εξαρτάται, αν θα δούμε γύρω μας τον πολιτισμό.. Δεν είναι σωστό κάποιος όλη μέρα να βλέπει τηλεόραση και μετά να υποστηρίζει ότι δεν παράγεται πολιτισμός. Αν θα ψάξεις, θα βρεις αξιόλογα πράγματα. Θυμάμαι και πιο μικρός, με ότι «μέσα» υπήρχαν τότε, έψαχνα και έβρισκα αξιόλογους δημιουργούς..

photo by roadartist

R: Σε ένα email σου την προηγούμενη εβδομάδα, μου έγραψες την παρακάτω φράση: «Είναι μια εποχή που μας έχει στήσει λιγάκι στον τοίχο, μα δεν πρέπει να μας φύγει η δημιουργική μας διάθεση». Ο άνθρωπος σήμερα έχει τη διάθεση και το χρόνο να αφεθεί στη δημιουργία και στην τέχνη;

ΓΒ: Έχει λιγότερη διάθεση και λιγότερο χρόνο, αλλά πιστεύω όμως έχει! Το θέμα είναι να το έχεις μέσα σου! Αν το έχεις μέσα σου, τότε θα σου βγει. Ένα λεπτό έχεις; Τότε ένα λεπτό θα κάνεις τέχνη, δε ξέρω τι θα είναι αυτό, ο καθένας μας δημιουργεί με το δικό του τρόπο. Σαφώς αυτή η εποχή που διανύουμε σε καταβάλλει, σαφώς και σε στριμώχνει στο τοίχο, αλλά νομίζω πως αν το έχεις, θα το βγάλεις..

R: Την προηγούμενη εβδομάδα, την ίδια ώρα που παιζόταν ο αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αργεντινή, σχεδόν 4.000 άνθρωποι είχαν κατακλύσει τον κήπο του Μεγάρου Μουσικής όπου παρακολούθησαν σε γιγαντο-οθόνες την απευθείας μετάδοση της συναυλίας της Φιλαρμονικής της Βιέννης υπό τον Ρικάρντο Μούτι. Αυτό ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, μια ένδειξη ότι υπάρχει ένα κοινό που ενδιαφέρεται και διψά για τέτοιου είδους μουσική. Η ορχηστρική μουσική στην Ελλάδα έχει αποδέκτες;

ΓΒ: Έχει αποδέκτες, απλά σχετίζεται με αυτό σε ό,τι λέγαμε πριν. Όπως έχω δει από τις δουλειές μου, γιατί έχω ξεκινήσει από το 2004 και έχω κάνει τρεις δίσκους, υπάρχει ανταπόκριση. Ούτε εγώ το περίμενα. Έγινε όμως εφόσον ο Μελωδία περισσότερο, αλλά και το Τρίτο και το Δεύτερο Πρόγραμμα, για κάποιο λόγο ανέδειξαν κάπως τη δουλειά μου και ειδικά τώρα με το τελευταίο δίσκο μου, τα «Μυστικά Παραμύθια». Στο βαθμό βέβαια που αναλογεί να έχει ανταπόκριση αυτού του είδους η μουσική. Δε θεωρώ πως θα έχει όσο π.χ. ένα τραγούδι του Ρουβά. Αλλά όμως έχει.

R: Η μουσική που συνθέτεις έχει μια ξεχωριστή δυναμική και ευαισθησία. Επίσης και οι τίτλοι των τριών δίσκων σου, όσο και οι τίτλοι των κομματιών, παραπέμπουν στο όνειρο, στην διαφυγή και στην ελπίδα. “Born, reborn”, «3 πτήσεις με αερόστατο», «Μυστικά παραμύθια». Είναι έτσι; Πόσο ανάγκη έχουμε στη σημερινή εποχή για ελπίδα και για όνειρο;

ΓΒ: Παρόλο που μπορεί να ακούγονται μελαγχολικά και νοσταλγικά τα κομμάτια - μου έχουνε πει διάφορα - παρόλα αυτά είναι όντως συνυφασμένα με την αισιοδοξία, το όνειρο και την ελπίδα. Διαφορετικά δε θα έμπαινα καν στην διαδικασία. Ναι, αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύουν τα έργα μου για μένα. Μια κρυφή αισιοδοξία..

Συνήθως λένε πως «αν κάτι δε το πει στην τηλεόραση, δεν υπάρχει»!
Πιστεύω πως αυτή η λογική δεν ισχύει. Ίσως δεν είναι στους στόχους να παραχθεί περισσότερος πολιτισμός, παρά μόνο χρήμα. Μα και από εμάς εξαρτάται, αν θα δούμε γύρω μας τον πολιτισμό..

R: Τι σου δίνει την έμπνευση για να συνθέσεις;

ΓΒ: Η καθημερινότητα, τα συναισθήματα, οι εικόνες..

R: Έχεις γράψει μουσική και για θεατρικές παραστάσεις..

ΓΒ: Ναι για θεατρικές παραστάσεις, για μια ταινία μικρού μήκους, για παιδικά..

R: Είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα να είσαι σήμερα Έλληνας;

ΓΒ: Δε το έχω δει ποτέ έτσι. Εγώ γενικότερα εστιάζω στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου και έπειτα από πού κατάγεται.. Σίγουρα λόγω της κρίσης, δεν είναι εύκολα τα πράγματα, αλλά εντάξει δεν νομίζω ότι θα πρέπει όλο αυτό να μας «ρίξει» κάπως. Εγώ βλέπω πως είναι δύσκολο να είσαι Έλληνας, έτσι όπως εμείς οι ίδιοι έχουμε φέρει τα πράγματα. Για κανένα άλλο λόγο. Δηλαδή είναι απλά μια εποχή που αισθανόμαστε δύσκολα. Μα και στο εξωτερικό δεν είναι καλύτερα τα πράγματα και εκεί δύσκολα είναι. Απλά εκεί μπορεί να έχεις και μερικές επιλογές, ευκαιρίες παραπάνω. Επίσης, η παιδεία είναι αναπτυγμένη περισσότερο. Εδώ μπορεί να δυσκολευόμαστε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ντρεπόμαστε, δεν είναι αυτό σωστό.

R: Αγαπημένοι καλλιτέχνες;

ΓΒ: Λόγω σπουδών, από επτά χρονών που ξεκίνησα το πιάνο, έπαιζα κυρίως συνθέτες ρομαντικής και κλασικής περιόδου. Όμως πιο αγαπημένοι είναι ο Μπετόβεν και ο Μπαχ. Μετέπειτα μπήκε ο μινιμαλισμός, το οποίο σαν ρεύμα για μένα είναι από τα πιο αξιόλογα. Αγαπημένοι ο Cage, o Philipp Glass, ο Mertens, τον οποίο θεωρώ μια ιδιοφυΐα. Έπειτα από Ελλάδα ο Σκαλκώτας, η Καραΐνδρου, ο Κηπουργός. Ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης ως επιρροές είναι αυτονόητοι και δεν τους αναφέρεις καθόλου..

R: Καθώς αυτή η συνέντευξη πρόκειται να δημοσιευθεί σε blog, θα ήθελα να μου πεις την άποψη σου για την επικοινωνία μέσω του διαδικτύου και ιδιαίτερα για τα blogs, τα οποία πλέον είναι αρκετά ισχυρά.

ΓΒ: Θετική! Πιστεύω πως ο καθένας, από το κάθε blog που επιλέγει να διαβάσει, θα πάρει κάτι.. Είναι στο χέρι μας οι επιλογές και η χρήση του διαδικτύου. Μέσα από αυτό, έχω γνωρίσει αξιόλογους ανθρώπους. Το αρνητικό είναι όταν σου ξεφεύγει η διαχείριση.

R: Σε λίγες μέρες, την 1η Ιουλίου, θα παρουσιάσεις με την ορχήστρα σου στο Φεστιβάλ Πέτρας μια παράσταση. Θες να μας μιλήσεις για αυτή;

ΓΒ: Αυτή η παράσταση θα έχει όνομα «Μυστικά Παραμύθια» και θα είναι χωρισμένη σε δυο μέρη. Παράλληλα θα υπάρχει προβολή εικόνας και βίντεο κάποιων θεμάτων. Η οπτικοποίηση έχει γίνει από μια συνεργάτιδα μου την αρχιτέκτονα Γρηγορία Μπαλμπούζη. Η ορχήστρα μου θα είναι οι γνωστοί μουσικοί με τους οποίους συνεργάζομαι. Θα είμαστε εννέα άτομα, ένα κουαρτέτο εγχόρδων, δύο πνευστά, κρουστά, ο Γιώργος Τοσικιάν στην κιθάρα και εγώ στο πιάνο. Θα είναι μια συναυλία μόνο με μουσική…

R: Θα είναι σίγουρα ξεχωριστή βραδιά! Σε ευχαριστώ πολύ και εύχομαι κάθε επιτυχία.

ΓΒ: Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ, και εύχομαι κάθε επιτυχία και καλό κουράγιο στις δικές σου προσπάθειες.

Στο video που ακολουθεί, αποσπάσματα από προηγούμενη παράσταση του Γιώργου Βαρσαμάκη και της ορχήστρας του στο Θέατρο Πέτρας.. Κλείστε τη μουσική από δίπλα, για να απολαύσετε στιγμές από την παράσταση...

Αξίζουν την επίσκεψη σας:
Γιώργος Βαρσαμάκης myspace
"Μυστικά Παραμύθια"
"BORN REBORN"
"10 πτήσεις με αερόστατο"

δεν σταματώ

Τα σχόλια έμειναν κλειστά περίπου 2 μήνες..Οι λόγοι είναι γνωστοί..
E, τώρα που οι περισσότεροι σταδιακά θα αρχίσουμε να αφήνουμε το blogging, αυτά ανοίγουν! (....) :)

Σε όσους έχετε ήδη φύγει για διακοπές, εύχομαι ολόψυχα να περάσετε καλά.. Το τελευταίο διάστημα για τους περισσότερους ήταν δύσκολο.. και η γενικότερη κατάσταση μάς έχει επηρεάσει όλους..

Μα και όσοι μείνετε στην Αθήνα, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να περάσετε καλά, μερικά από αυτά έχουν ήδη αναρτηθεί & στο blog..

Σε κάθε περίπτωση πάρτε...βαθιές ανάσες, να ξεφύγει η σκέψη και να ηρεμήσει η ψυχή σας!

Τα σχόλια δε θα ξανακλείσουν, λογικά όμως το επόμενο διάστημα οι αναρτήσεις θα αραιώσουν..

Ευχαριστώ για την γενικότερη παρουσία σας, τόσο εδώ όσο και με email, που βοήθησαν σε στιγμές κάπως περίεργες..

Καλό σκ!!

Δωρεάν εισιτήρια σε ανέργους από το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου

Σε μια δύσκολη εποχή, αρχίζουν να γίνονται σταδιακά θετικές κινήσεις.. Εύχομαι να συνεχιστούν και να πληθύνουν..

Το Φεστιβάλ Αθηνών φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν προσιτό και προσβάσιμο πολιτιστικό πυρήνα, ενισχύοντας το άνοιγμα στις περιθωριοποιημένες ομάδες και φέρνοντας το ελληνικό κοινό πιο κοντά στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Για το σκοπό αυτό φέτος προσφέρει χαμηλότερες τιμές στο Ηρώδειο και την Πειραιώς 260, δωρεάν εκδηλώσεις και παραστάσεις (εικαστικά, Τροχόσπιτο, κ. ά.), ειδικές τιμές για μαθητές ωδείων κλπ.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Φεστιβάλ Αθηνών εξασφάλισε 1000 δωρεάν εισιτήρια για ανέργους στο άνω διάζωμα σε κάθε μία από τις παρακάτω παραγωγές:

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

Θέατρο Νο [16/6]

Ορχήστρα των Χρωμάτων [4/7]

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών [8/7]

Rimini Protokoll [15/7]

Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων [16/7]

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Οιδίπους τύραννος / Αμφι-θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου [9&10 /7]

Οθέλλος / Schaubühne Berlin [6&7/8]

Πλούτος - Πενίας θρίαμβος / Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»[13&14 / 8]

Το κοινό μπορεί να προμηθευτεί τα δωρεάν εισιτήρια με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας του από τα κεντρικά ταμεία του Φεστιβάλ Αθηνών (Πανεπιστημίου 39) και από τα ταμεία των χώρων την ημέρα της παράστασης, εφόσον δεν έχει εξαντληθεί ο διαθέσιμος αριθμός. Σε αυτή την περίπτωση μπορούν να αγοράσουν εισιτήρια στην τιμή των φοιτητικών.

greekfestival.gr

Το Χρονικό της Τέχνης

Σήμερα θα σας προτείνω ένα βιβλίο για όποιον ενδιαφέρεται να έχει μια πρώτη επαφή στην Ιστορία της Τέχνης.. Πρόκειται για ένα ίσως από τα πιο διάσημα και δημοφιλή βιβλία για την τέχνη. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και επί 45 χρόνια παραμένει ασυναγώνιστο βιβλίο ως εισαγωγή στην τέχνη, από τις αρχαιότερες ζωγραφιές των σπηλαίων ως τη σύγχρονη πειραματική έκφραση.

Το Χρονικό της Τέχνης οφείλει τη μοναδική δημοτικότητά του στην άμεση και απλή γραφή του. Έχει ως στόχο να βοηθήσει τον αρχάριο "να βάλει σε μια κατανοητή τάξη τον πλούτο των νοημάτων, των περιόδων και των τεχνοτροπιών που συσσωρεύονται στις σελίδες των πιο φιλόδοξων έργων" και, χρησιμοποιώντας τη διαίσθηση του στην ψυχολογία των εικαστικών τεχνών, να δει την ιστορία της τέχνης ως "συνεχή διαπλοκή και εναλλαγή των παραδόσεων, όπου κάθε έργο αναφέρεται στο παρελθόν και δείχνει το μέλλον", "μια ζωντανή αλυσίδα που συνδέει ώς σήμερα τη δική μας εποχή με την εποχή των Πυραμίδων".

O Gombrich επεξηγεί με ουσιαστικό τρόπο αρκετά σύνθετα ζητήματα. Eίναι ευτύχημα όσοι ενδιαφέρονται για τα καλλιτεχνικά φαινόμενα να εισαχθούν από τον Gombrich στον συχνά περίπλοκο κόσμο της τέχνης. Και αυτό, επειδή ο συγγραφέας προτείνει μια εύληπτη αφήγηση, επιχειρώντας παράλληλα να αποφύγει τις αξιολογικές κρίσεις.

Λόγω του εύρους αλλά και της συγκριτικής φύσης της ιστορίας της τέχνης, η έμφαση δίνεται στα ουσιαστικά χαρακτηριστικά που συγκροτούν τις καλλιτεχνικές τάσεις των διαφόρων εποχών και πολιτισμών. Ένα βιβλίο που το προτείνω ανεπιφύλακτα.., θα γοητεύσει τους λάτρεις της τέχνης κάθε ηλικίας..

Το χρονικό της τέχνης
The story of art
Συγγραφέας: Gombrich Ernst Hans
Μεταφραστής: Κάσδαγλη Λίνα
Εκδότης: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Σελίδες: 687

..όταν ο άνθρωπος έχει θέληση!

Γηράσκω δ' αεί πολλά διδασκόμενος, είχε πει ο Σόλωνας εννοώντας ότι καμιά ηλικία δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη μάθηση. Αυτό το ρητό ανέλαβε να εφαρμόσει η Hazel Soares, από την Καλιφόρνια αφού σε ηλικία 94 αποφοίτησε από το κολλέγιο.

Η Hazel Soares, μητέρα έξι παιδιών και γιαγιά περισσότερων από 40 εγγονιών, είναι η πρώτη στον κόσμο γηραιότερη απόφοιτη που παίρνει πτυχίο. Η ίδια παραδέχτηκε ότι με το πτυχίο της στον τομέα «Ιστορία της Τέχνης» έχει εκπληρώσει μια φιλοδοξία 78 ολόκληρων ετών.

Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια το 1915 σε περίοδο μεγάλης παρακμής, γεγονός που της στέρησε την δυνατότητα να σπουδάσει και να αποφοιτήσει από το κολλέγιο. Έχει ζήσει μια μεγάλη κατάθλιψη, δύο οικονομικές κρίσεις, 15 Προέδρους των ΗΠΑ και τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.. Υπήρξε ανύπαντρη μητέρα, νοσοκόμα, διοργανώτρια συναυλιών και λάτρης της τέχνης.

Η Hazel σχολιάζει ότι χωρίς βοήθεια ήταν αδύνατον να περάσει τα μαθήματα, ωστόσο δεν έχασε ποτέ την δίψα για μάθηση. Απλά χρειάστηκε λίγο περισσότερο χρόνο από ότι συνηθίζεται για να τα καταφέρει και σήμερα να έχει στα χέρια της το πολυπόθητο πτυχίο.

"Πάντα είχε ένα βιβλίο στα χέρια της, είτε ήταν στην όπερα, είτε στην συμφωνική, είτε στο μπαλέτο, οτιδήποτε που διέγειρε το μυαλό της", είπε ο γιός της Matt Soares, 59 ετών..

"Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να μην επιστρέψεις. Αρκετοί άνθρωποι εγκαταλείπουν την ιδέα ή την αναβάλλουν. Σκέφτονται πως είναι πλέον αρκετά αργά, πως απαιτεί πολύ δουλειά. Δεν συνειδητοποιούν πως αν μια φορά το δοκιμάσεις, είναι συναρπαστικό να πας στο σχολείο..."

"Είχα πάντα μια περιέργεια για το πως φτιάχνονται τα πράγματα.. Είτε πρόκειται για μια συνταγή μαγειρικής, είτε για τον εντοπισμό ενός έργου τέχνης στο ιστορικό του πλαίσιο", σχολιάζει..

Κατά την αποφοίτηση έλαβε τιμητική μνεία από την εκπρόσωπο του αμερικανικού Κοινοβουλίου Nancy Pelosi, η οποία παρευρέθηκε και παρουσίασε την ομιλία στο κολλέγιο Mills στο Oakland. Οι συμφοιτητές της 94χρονης την επευφημούσαν λέγοντας πως ποτέ κανείς δεν είναι ηλικιωμένος για να σταματήσει την μάθηση.

Τώρα πλέον η Hazel επιθυμεί να κάνει μια σύντομη παύση μετά τις σπουδές της για να εργαστεί ως ξεναγός σε μουσείο του Σαν Φρανσίσκο!

Δήλωσε πως δεν γνωρίζει την πηγή της μακροζωίας της - μάλιστα κανένας στην οικογένεια της δεν έζησε όσο εκείνη. Εξακολουθεί να οδηγεί το αμάξι της, δεν λαμβάνει κανένα φάρμακο και επισκέπτεται τον γιατρό της κάθε τρία χρόνια, απλά για να κάνει ιατρικό έλεγχο.

Συγχαρητήρια στην Hazel Soares. Πέτυχε κάτι, για το οποίο αρκετοί νεότεροι, θα εγκατέλειπαν και την προσπάθεια.

pyles.tv
sfgate.com

Ara Güler στο Μουσείο Μπενάκη

Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει έως τις 25 Ιουλίου φωτογραφίες του Ara Güler, ενός από τους πιο γνωστούς φωτογράφους της Κωνσταντινούπολης. Το ύφος και η ατμόσφαιρα των φωτογραφιών του, παραπέμπει στον Έλληνα φωτογράφο Κώστα Μπαλάφα. Η ουμανιστική του ματιά, απαθανατίζει καθημερινά στιγμιότυπα, με πρωταγωνιστές απλούς ανθρώπους και φόντο την Πόλη.

Ο φωτογράφος Ara Güler, με σημαντικό έργο στο χώρο του φωτορεπορτάζ το οποίο υπηρέτησε από το 1950 συνεργαζόμενος με σπουδαία ειδησεογραφικά έντυπα, έχει φωτογραφήσει όλη την Τουρκία και έχει καλύψει γεγονότα σε πολλές γωνιές του κόσμου.

Υπήρξε ο πρώτος ανταποκριτής του περιοδικού Life στην Εγγύς Ανατολή, χρισμένος ως ένας από τους καλύτερους φωτογράφους στον κόσμο, με διακρίσεις και εκθέσεις διεθνώς. Εν τούτοις το πιο γνωστό κομμάτι από τη δουλειάς του παραμένει πάντα η Κωνσταντινούπολη.

Ο Güler παρουσιάζει τη δική του Κωνσταντινούπολη, της δεκαετίας του 1950 και του 1960, με τους ανθρώπους του μόχθου. Τους ψαράδες του Βοσπόρου, τους χαμάληδες, τα καπηλειά τους, τους οίκους ανοχής, τις γυναίκες με τη μαντίλα, να προσεύχονται στα μουσουλμανικά τεμένη.

Η έκθεση αποτελείται από 100 περίπου εκτυπώσεις με θέμα την Κωνσταντινούπολη των δεκαετιών 1960 και 1970 επιλεγμένες για την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη. Την έκθεση συνοδεύει το βιβλίο του Güler, Istanbul, που κυκλοφορεί σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις ΟΛΚΟΣ και περιλαμβάνει κείμενο του βραβευμένου με Νόμπελ Ορχάν Παμούκ, το οποίο συνδιαλέγεται νοερά με το έργο του φωτογράφου.

..σίγουρα ένα διαφορετικό ταξίδι στην Πόλη...

Στο παρακάτω video μπορείτε να δείτε περισσότερες αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες του..



Μουσείο Μπενάκη

Κτήριο Οδού Πειραιώς

Ορχήστρα Νέων «Σιμόν Μπολίβαρ» της Βενεζουέλας στο Ηρώδειο

Ορχήστρα Νέων «Σιμόν Μπολίβαρ» της Βενεζουέλας
Έργα Beethoven & Στραβίνσκι

Ωδείο Ηρώδου Αττικού
23.06.2010
21.00

Αναμφισβήτητα αυτή θα είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες βραδιές του καλοκαιριού στο Ηρώδειο..

Από τις φτωχογειτονιές της Βενεζουέλας και αφού κατέκτησε τις πιο λαμπερές αίθουσες συναυλιών, και κυρίως το θαυμασμό και τις καρδιές των ανά τον κόσμο θαυμαστών της, η Ορχήστρα Νέων «Σιμόν Μπολίβαρ» έρχεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, καλεσμένη του Φεστιβάλ Αθηνών.

Θα μπορούσε να είναι ένα εκτεταμένο κοινωνικό πρόγραμμα καταπολέμησης της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της εγκληματικότητας στη Βενεζουέλα, εάν δεν ήταν μια εντυπωσιακή ορχήστρα, καρπός του «El Sistema» – ένα πρόγραμμα με τεράστια επιτυχία και παγκόσμια αναγνώριση, όπου παιδιά και νέοι από φτωχές οικογένειες δημιουργούν δικές τους ορχήστρες. Μια δωρεάν μουσική εκπαίδευση που έχει ως σκοπό να αντικαταστήσει τις εγκληματικές συμμορίες των νέων με ορχήστρες κλασσικής μουσικής. Ο απίστευτος αυτός στόχος έχει επιτευχθεί ήδη από δύο εκατομμύρια νέους.. (Ακούει κανένας από τους δικούς μας, μήπως παραδειγματιστούμε;;;)

Η αφρόκρεμα του «συστήματος» που ίδρυσε ο αρχιμουσικός Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου { Jose Antonio Abreu - πόσο σημαντικό να βρεθεί ..στο δρόμο σου ένας τέτοιος δάσκαλος, ένας τόσο φωτισμένος άνθρωπος, που να σε οδηγήσει στη σωστή πορεία, να μοιραστεί μαζί σου το όραμα, το πάθος του.. Είναι νομίζω αληθινή ευλογία.. } είναι η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων «Σιμόν Μπολίβαρ», την οποία διευθύνει με ταμπεραμέντο ροκ σταρ ο Γκουστάβο Ντουνταμέλ, γέννημα-θρέμμα του El Sistema. Περισσότερο όμως απ’ όλα τα παραπάνω, αυτή η Ορχήστρα είναι μια εμπειρία, που ένας χαρακτηρισμός τής αρμόζει: συγκινητική.

Aξίζει να παραβρεθείτε αυτή τη βραδιά στο Ηρώδειο...

Θαυμάστε τους στα βίντεο που ακολουθούν...

Απλά απίστευτοι..


..τεχνική - πάθος..


Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Διονυσίου Αεροπαγίτου,
Τηλ: +30-210-3232771
+30-210-3221459
+30-3223111
Πληροφορίες εισιτηρίων
€50 (Διακεκριμένη Ζώνη)
€40 (Α' Ζώνη)
€30 (Β' Ζώνη)
€20 (Γ' Ζώνη)
€15 (Γ' Ζώνη μειωμένο, Άνω Διάζωμα)
€10 (Φοιτητικά, ΑΜΕΑ)

..έφυγε ο Ζοζέ Σαραμάγκου..

Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς, ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Πορτογάλος Ζοζέ Σαραμάγκου απεβίωσε σήμερα στο σπίτι του στη νήσο Λανθαρότε, στα Κανάρια νησιά. Σύμφωνα με τον εκδότη του, η κατάσταση της υγείας του συγγραφέα είχε επιδεινωθεί μετά από μία πρόσφατη ασθένεια.

Γεννήθηκε το 1922 στην Αζινιάγκα της Πορτογαλίας από γονείς αγρότες. Πέρασε τα σχολικά του χρόνια στη Λισαβόνα, όμως χρειάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο μετά τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου για οικονομικούς λόγους και να δουλέψει από τότε σε διάφορες δουλειές. Υπήρξε αυτοδίδακτος, διάβαζε μόνος του τα βράδια στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Λισαβόνας αποχτώντας μια πλούσια μόρφωση που του επέτρεψε αργότερα να δουλέψει σε εκδοτικούς οίκους και σε εφημερίδες ως πολιτικός σχολιαστής και ως υπεύθυνος λογοτεχνικών σελίδων.

Ο Ζοζέ Σαραμάγκου έγινε ένας από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς της χώρας του κυρίως χάρη στα μυθιστορήματα του, που έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε 25 χώρες. Το 1998 του απονεμήθηκε το πολυαναμενόμενο για την Πορτογαλία Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Τα γνωστότερα μυθιστορήματα του είναι τα εξής: Εγχειρίδιο ζωγραφικής και καλλιγραφίας(1977), Από τη γη θρεμμένος(1980), Το χρονικό του μοναστηριού(1983), Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις(1984), Η πέτρινη σχεδία(1986), Ιστορία της Πολιορκίας της Λισαβόνας,(1988), Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον(1997), Περί τυφλότητος,(1995), Όλα τα ονόματα (1997).

Μια μεγάλη μορφή του πνεύματος. Καλό του ταξίδι...