..street art in Austria..

..τι όμορφο..

Michael Aaron

..μια συνέντευξη του κ. Χρήστου Γιανναρά..

Σπάνια μοιράζομαι μαζί σας συνεντεύξεις εδώ.. Αν δεν κάνω λάθος, αυτή πρέπει να είναι η πρώτη που επιλέγω να ανεβάσω στο blog. Και αυτό γιατί θεωρώ πως τη συγκεκριμένη αξίζει να τη δείτε και να παρουσιαστεί πιο ευρύτερα.

Πρόκειται για την καλύτερη, ίσως, συνέντευξη του κ. Χρήστου Γιανναρά, κατά δική του δήλωση, με το δημοσιογράφο κ. Γεώργιο Σαχίνη στην εκπομπή "Αντιθέσεις". Η συζήτηση έλαβε χώρα στις 3 Δεκεμβρίου του 2010 στο κανάλι Kρήτη ΤV. 

Σε τέτοιες εποχές έχουν μεγαλύτερη αξία οι σκέψεις ακαδημαϊκών Δασκάλων, πόσο μάλλον όταν θίγουν σημαντικά ζητήματα.. Ο κ. Γιανναράς στη συγκεκριμένη συνέντευξη μιλάει για την κρίση, αυτή τη "συντελεσμένη καταστροφή", καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, πλέον "δεν έχουμε άλλη λύση από το να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους".  Λόγια γνώσης, αλήθειας, ουσίας και αυτοκριτικής.

Η συνέντευξη ανέβηκε, επειδή ίσως κάποιοι από εσάς, έχετε την ανάγκη και την επιθυμία να ακούσετε το λόγο ενός Δασκάλου και γνώστη της Ιστορίας. Αν ενδιαφέρεστε, τότε αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο, να μην τη χάσετε.

O Χρ. Γιανναράς συζητά με τον Γ. Σαχίνη from Αντίφωνο on Vimeo.

..στο σφυρί το σπίτι του Κωστή Παλαμά..

Ετοιμόρροποι τοίχοι με σοβάδες που κρέμονται είναι η εικόνα του κτιρίου στο οποίο άφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος ποιητής το 1943. 

Παρά τις προσπάθειες που έγιναν για να διασωθεί, το ιστορικό οίκημα βγαίνει σε πλειστηριασμό στις 12 Ιανουαρίου...

«Το σπίτι, ας του νοθέψανε το σχήμα και το χρώμα, 

και ανόθευτο και αχάλαστο, και με προσμένει ακόμα».

Επίκαιροι αποδεικνύονται οι στίχοι του Κωστή Παλαμά, καθώς το τελευταίο σπίτι στο οποίο έζησε ο μεγάλος μας ποιητής βγαίνει... στο σφυρί στις 12 Ιανουαρίου.

Το μόνο που μαρτυρεί ποιον φιλοξένησε κάποτε αυτό το άψυχο σήμερα κτίριο είναι μια πλάκα στην πρόσοψη: «Στο σπίτι αυτό πέθανε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς στις 27 Φεβρουαρίου 1943».

Σε μια εποχή που η Αθήνα είχε μονοκατοικίες και νεοκλασικά και οι αυλές μύριζαν γιασεμί και λεμονανθούς, ο Μεσολογγίτης ποιητής μετακόμισε από το σπίτι της οδού Ασκληπιού, στο οποίο έζησε περισσότερα από τριάντα χρόνια, σε αυτό στην Πλάκα. Η προσαρμογή του δεν ήταν εύκολη, αφού αιτία για τη μετακόμιση ήταν η έξωση που του έγινε από την προηγούμενη οικία του.

Ο ήρεμος λόγιος, που «βασάνιζε» την πένα του στο χαρτί νυχθημερόν, με μια κουβέρτα να τον σκεπάζει ως τη μέση, κοιτάζοντας από το παράθυρο την Ακρόπολη, δεν συνήθισε εύκολα τη γειτονιά στην οποία έζησε ως τον θάνατό του, το 1943, την περίοδο της Κατοχής.

Είχε δημιουργηθεί ιστολόγιο (http://oikos-palama.blogspot.com) πριν από έναν περίπου χρόνο από θαυμαστές του ποιητή με στόχο τη διάσωση του κτιρίου. Ο συγκεκριμένος ιστότοπος είναι πλέον ανενεργός. Πρωτοβουλίες για να μην απαξιωθεί η ιστορική διάσταση του παλαιού οικήματος υπήρξαν και στο παρελθόν. Το 1999, με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού το κτίριο είχε κηρυχθεί διατηρητέο.

Το ακίνητο βρίσκεται σε μια περιοχή-φιλέτο στην Πλάκα και σύμφωνα με τους γνωρίζοντες το οικόπεδο υπερβαίνει τα 500 τετραγωνικά.  Το ερειπωμένο κτίριο της οδού Περιάνδρου 5 είχε εσωτερικές αυλές και σκάλες που οδηγούσαν στο κάθε διαμέρισμα, ακριβώς σαν τα σπίτια στις ρετρό ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες.

Στο σπίτι ο ποιητής έμενε με τη γυναίκα του Μαρία και την κόρη του Ναυσικά. Εκεί άφησε και την τελευταία του πνοή, μέσα στο μαύρο σκηνικό της γερμανικής κατοχής.

Αντίθετα, το σπίτι στην οδό Ασκληπιού, όπου ο Κωστής Παλαμάς έζησε, δημιούργησε και εμπνεύστηκε, αξιοποιήθηκε και εκεί στεγάζεται από χρόνια το «Ιδρυμα Κωστή Παλαμά», το οποίο ασχολείται με τις πνευματικές του παρακαταθήκες.

Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ

Ταξίδι στη δημιουργία

Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου του 1859, από Μεσολογγίτες γονείς, τους οποίους έχασε σε πολύ μικρή ηλικία. Εκτός από τις ποιητικές συλλογές, συνέγραψε θεατρικά έργα, κριτικά και ιστορικά δοκίμια, βιβλιοκριτικές και μελέτες.

ΤΟ ΟΙΚΗΜΑ

Πλειστηριασμός λόγω χρεών, ερωτήσεις στη Βουλή

Η τωρινή ιδιοκτήτρια του ακινήτου στην Πλάκα φαίνεται να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, γι' αυτό και το σπίτι κατέληξε να βγει σε πλειστηριασμό λόγω χρεών.

Η τιμή εκκίνησης για τη δημοπρασία, που έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 12 Ιανουαρίου στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, έχει οριστεί στο ποσό του 1.066.000 ευρώ.

Το θέμα έφτασε και στη Βουλή, καθώς δύο βουλευτές του Νομού Αιτωλοακαρνανίας κατέθεσαν ερώτηση προς το υπουργείο Πολιτισμού για το θέμα. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες, κινήσεις προς το υπουργείο Πολιτισμού έχουν γίνει και από το Ιδρυμα Κωστή Παλαμά.

ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ:

Είναι κρίμα να γκρεμιστεί αυτό το σπίτι

Συλλέκτης αντικειμένων και εντύπων για τον Κωνσταντίνο Καβάφη και τον Κωστή Παλαμά είναι εδώ και χρόνια ο ποιητής και στιχουργός Μάνος Ελευθερίου, ο οποίος προσπαθεί να «αιχμαλωτίσει» τις μνήμες. Προσωπικά αντικείμενα των δύο ποιητών, έντυπα, πρώτες εκδόσεις των έργων τους είναι κομμάτια από τον «θησαυρό» που μαζεύει ευλαβικά ο Μάνος Ελευθερίου και πλέον έχει δωρίσει στο Ιστορικό Αρχείο της Ερμούπολης στη Σύρο.

Ο κ. Ελευθερίου, όταν πληροφορήθηκε το ζήτημα με την επικείμενη δημοπράτηση του σπιτιού του Κωστή Παλαμά, δήλωσε στο «Εθνος»: «Είναι κρίμα να γκρεμιστεί αυτό το σπίτι. Ο Παλαμάς θεωρείται από τους μεγάλους δασκάλους της λογοτεχνίας και χωρίς αμφιβολία ήταν και ο σημαντικότερος Ελληνας κριτικός λογοτεχνίας. Αν σήμερα έχουμε ελληνική γλώσσα, αυτό οφείλεται εν πολλοίς στον Κωστή Παλαμά και στη σπουδαία γενεά του 1880».

Πηγή

..βραδινή βόλτα στην Πλάκα..

..λίγο πριν..

περπατώντας στα σοκάκια της..

..με μια μικρή φωτογραφική στην τσέπη..

..δεν έχει αποχωριστεί τα γιορτινά της..

..ανηφορίζοντας..

..Παράθυρα σπιτιών..

Τι να κρύβουν στο εσωτερικό τους;

..αγάπη ;

 ..μαγεία ;

 ..μοναξιά ;

 ..συντροφικότητα ;

..τι ψάχνουν;

..τι να τους λείπει;..

"Τι πραγματικά είναι ο άνθρωπος;"

Έλα μου ντε...!

(βραδιά φιλοσοφικών αναζητήσεων..)

..Ζωγραφιές στους τοίχους..

"Φλώγες μοναξιάς

Ανωρθόγραφα στιχάκια ποιητών του Δρόμου"...

.."Θα περνούσα τη ζωή μου 

αναζητώντας σε...

Ευχαριστώ!"

Δεν έχουν πεθάνει όλα, ακόμη...

ευτυχώς...

Δημήτρης Νανόπουλος

Ο κ. Δημήτρης Νανόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες επιστήμονες στον κόσμο, μίλησε στην εκπομπή "Το κουτί της Πανδώρας" για το ελληνικό Πανεπιστήμιο, την Παιδεία και γενικότερα την κουλτούρα μας.

Χαρακτηριστική η φράση του.. "άμυνα και επίθεση"! Αυτή είναι η καθημερινότητα του νεοέλληνα! Απογοητευμένος από την ελληνική πραγματικότητα, αναφέρει τη φράση του Κίρκεγκορ : "Ο Φθόνος είναι συντετριμμένος θαυμασμός.."

Για όσα αναφέρει, το μοναδικό σχόλιο μου..
.."να αγιάσει το στόμα του"!

Εκπομπές με τον κ. Δ. Νανόπουλο:

Στα άκρα, ΝΕΤ

Σε εκπομπή με τον Σ.Φυντανίδη

Μεγάλοι Έλληνες

...Ρίτα Αντωνοπούλου, στο Σταυρό του Νότου...

Δεν είχα ακούσει ξανά τη Ρίτα Αντωνοπούλου σε live.. και ομολογώ πως με μάγεψε! Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια από τις πιο ταλαντούχες νέες τραγουδίστριες.. Φωνάρα, γεμάτη συναίσθημα, ευαισθησία και αμεσότητα..

Οι παραστάσεις αυτές στο Σταυρό του Νότου, δίνονται με αφορμή το καινούργιο της δίσκο που κυκλοφορεί σχεδόν ταυτόχρονα με τις παραστάσεις της!

«Μια πόλη για δύο». Τίτλος και των παραστάσεων αλλά και του νέου δίσκου, τον οποίο υπογράφουν κάποια από τα σημαντικότερα ονόματα της σύγχρονης μουσικής σκηνής: Θάνος Μικρούτσικος, Νίκος Ζούδιαρης, Χρήστος Θηβαίος, Οδυσσέας Ιωάννου, Διονύσης Τσακνής, Θέμης Καραμουρατίδης, Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Φωτεινή Λαμπρίδη, Σταύρος Σταύρου, Μαρία Παπαγεωργίου, Αργυρώ Χριστοδουλίδου και Δανάη Αντωνοπούλου..

Ένα από τα καινούργια τραγούδια..που σίγουρα θα ακουστεί αρκετά.. 

Εκτός από τα νέα της τραγούδια (τα οποία μας άρεσαν πολύ!), ερμηνεύει κ άλλα παλαιότερα αγαπημένα... Συχνές ήταν οι αναφορές της στο Θάνο Μικρούτσικο και στο Χρήστο Θηβαίο. Μερικά τραγούδια από όσα ακούσαμε είναι τα "Ερωτικό", "Καραντί", "Πίστα από φώσφορο", "Αυτή η νύχτα μένει", "Ελένη", "Τρίτο Στεφάνι", "Καθρέφτης", "Το μηδέν", "Βροχή μου", "Πόσο πολύ σε αγάπησα", "Η σωτηρία της ψυχής" κ.α.

Όμορφη βραδιά! Για λίγες ακόμη παραστάσεις..

Μαζί της οι μουσικοί:

Άκης Γαβαλάς – Τύμπανα

Χρήστος Βογιατζής- Μπάσο

Λευτέρης Πουλιός - Πλήκτρα

Δημήτρης Σινογιάννης - Κιθαρα

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Live Stages

Φραντζή και Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος

..η Ορχήστρα των Χρωμάτων στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών..

Η αποψινή ήταν η πρώτη συναυλία που παρακολούθησα για το νέο έτος..
Παράλληλα, αυτή ήταν και η πρώτη επίσκεψη μου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

Η πρώτη εντύπωση από αυτό το καινούργιο χώρο της Αθήνας ήταν θετική..
Σίγουρα, το ότι δημιουργήθηκε ένας νέος τόπος πολιτισμού για το θέατρο, το χορό, τη μουσική, τα εικαστικά και τα γράμματα, είναι κάτι αρκετά ελπιδοφόρο.

Απόψε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, η Ορχήστρα των Χρωμάτων έδωσε μια συναυλία με πρωταγωνιστές δύο «γαλάζια» έργα.

Συγκεκριμένα, υπό την διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη, μόνιμου μαέστρου της Ορχήστρας των Χρωμάτων, ακούσαμε ένα ορόσημο για την αμερικανική μουσική, τη «Γαλάζια ραψωδία» του Τζορτζ Γκέρσουιν.  Ο συνθέτης έγραψε τη «Γαλάζια ραψωδία» έπειτα από παραγγελία του μαέστρου Πολ Ουάιτμαν. Εργάστηκε με πυρετώδεις ρυθμούς και στις 12 Φεβρουαρίου 1924 παρουσίασε το έργο στη Νέα Υόρκη, παίζοντας ο ίδιος πιάνο. Η «Ραψωδία» ήταν -όπως έλεγε- «μουσικό καλειδοσκόπιο της Αμερικής, του τεράστιου αυτού χωνευτηριού, της μοναδικής μας ενέργειας, των μπλουζ μας, της τρέλας της μητρόπολης». Η κριτική επαίνεσε το έργο με την «τρομακτική ρυθμική δυσκολία».

Κατόπιν παραγγελίας της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης (για την επέτειο των 45 χρόνων της) γράφτηκε από τον Περικλή Κούκο η «Γαλάζια σουίτα». Ο συνθέτης γνωρίζοντας πως στο πρώτο μέρος της εορταστικής συναυλίας θα παιζόταν η «Γαλάζια ραψωδία» του Γκέρσουιν, συμπεριέλαβε στο έργο του στοιχεία της τζαζ.

Πριν από τα δύο «γαλάζια» έργα του προγράμματος, παίχτηκαν τρία αποσπάσματα από τη σουίτα του Κούκου «Μανουέλ Σαλίνας», η οποία περιλαμβάνει εννέα κομμάτια από την ομώνυμη όπερα του 1994 σε ορχηστρική γραφή. 

Διεύθυνση ορχήστρας: Μίλτος Λογιάδης

Πιάνο: Δημήτρης Κούκος

Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα 11745
Εισιτήρια: 210 900 5 800, Διοίκηση: 2130 1 78000

Email: info@sgt.gr

στο σταυροδρόμι..του νέου έτους..

Ένα νέο έτος ανοίγεται μπροστά μας.

Κατά πολλούς το πλέον ‘σημαδιακό’ για όσα μετέπειτα θα ακολουθήσουν, οι συγκυρίες είναι δύσκολες. Διανύουμε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όσα ακολουθήσουν, θα ανατρέψουν αρκετά πράγματα.

Οι πρώτες στιγμές του 2011 με βρήκαν στο Ψυρρή, ανάμεσα σε μπαλόνια, ποτά, καμπάνες που χτυπούσαν, χαμόγελα και αγκαλιές, ψυχές που ήθελαν να ξεχάσουν τα άσχημα και κόντρα στις όποιες προβλέψεις, χόρευαν ως το πρωί…

Στην επιστροφή προς το σπίτι, το βλέμμα στάθηκε σε άστεγους που κοιμόντουσαν έξω από μια κεντρική τράπεζα της Σταδίου και στα σκαλιά μιας εκκλησίας.

Τράπεζα / Εκκλησία / Άστεγοι. Ειρωνικό το τρίπτυχο..

Πολλοί περνούν δύσκολα, ξέρω πως έχουν επηρεαστεί οι ζωές αρκετών από εσάς, ή φίλων σας, και δε το έχω κρύψει πως ομοίως επηρεάζεται η δική μου.

Αυτό το blog δημιουργήθηκε από τον πόθο να μοιραστώ σκέψεις, αναρτήσεις που αφορούσαν πολιτισμό, μουσεία, καλλιτέχνες και ιστορία. Να δημιουργηθεί μια μικρή «εστία» διαλόγου, προβληματισμού, ενός μοιράσματος με όλους εσάς.
Εδώ προτιμώ να εστιάζω περισσότερο στα θετικά, στην ομορφιά της πόλης, στις γωνιές που αγαπάω, σε πράγματα που κάποιοι σνομπάρουν, στην αξία της ουσίας… Αυτή η προσπάθεια αγκαλιάστηκε με θετικότητα και δεκτικότητα. Αισθανθήκατε το μεράκι και ήρθατε κοντά, μείνατε εδώ..

Το blog, μου απέδειξε πως οι άνθρωποι διψούν για πολιτισμό, το σημαντικό είναι το πως θα τους προσεγγίσεις.

Το blog, μου απέδειξε πως υπάρχουν άνθρωποι που ζητούν ουσιαστική επικοινωνία, διαφοροποιούνται, αρνιούνται να αρκεστούν σε όσα τους σερβίρουν τα μέσα, ψάχνονται και έχουν κριτική διάθεση.

Το blog, μου έδειξε ότι υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι, που μπορούν να δώσουν αγάπη, φιλία και να σταθούν δίπλα σου, ακόμη και αν δεν το έχεις ζητήσει.

Η παρουσία σας αποδεικνύει, κόντρα στην εποχή μας, πως υπάρχει κόσμος που θέλει ποιότητα. Αρκεί να του δείξεις το δρόμο. Αυτό είναι απίστευτα σημαντικό.

Σας ευχαριστώ αληθινά πολύ για όλα.

Τον καθένα σας ξεχωριστά!

Τώρα που οι καταστάσεις αλλάζουν, υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι σε μια τέτοια χώρα, με μια καθημερινότητα όπου καταρρέουν τα πάντα συστηματικά, μελετημένα… τι νόημα έχει να συνεχιστεί το ταξίδι του ιστολογίου στο διαδίκτυο.  Όταν κάποιος μένει ανενεργός, όταν αισθάνεται να του σκοτώνουν τα όνειρα, με τι διάθεση να εστιάζει στα θετικά, στη γνώση και στην αξία της..

Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μας, σε μια κοινωνία εγωκεντρική και τόσο χρηστική;
Ποιο μπορεί να είναι το αύριο των ανθρωπιστικών σπουδών, όταν τμήματα καταργούνται στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια όλου του κόσμου;

Νομίζω πως η απάντηση είναι μία! Το πρώτο που θέλει το σύστημα να πολεμήσει είναι.. τους σκεπτόμενους ανθρώπους! Μα όσο και αν θέλουν να μας κάνουν αμόρφωτους, απαίδευτους, ακαλλιέργητους, δίχως ενδιαφέροντα, με «φτωχικές» καθημερινότητες και ζωές, τόσο εμείς σε αντίδραση θα πρέπει να προσπαθούμε να γεμίζουμε την ζωή μας με «πνευματικό πλούτο», με ζεστασιά στην ψυχή, με νόημα και ουσία!  Γιατί τι αξία έχει η ζωή χωρίς όνειρο, χωρίς μαγεία; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μην υποδουλωθούμε, ο κύριος δρόμος για να αλλάξει η κοινωνία.

Για όσο ακόμη είμαι ανάμεσα σας, θα προσπαθώ, όσο και αν η ατμόσφαιρα λυγίζει, να μοιραζόμαστε εδώ κάποια πράγματα από όσα πιστεύω πως αξίζουν! Με ενδιαφέρον στην κοινωνία και στον άνθρωπο, περισσότερο από πριν! Η μεγαλύτερη σκλαβιά είναι να χάσουμε όλα όσα ανοίγουν το μυαλό και την ψυχή. Το θέατρο, ένα βιβλίο, μια συναυλία, μια έκθεση ενός μουσείου, η όπερα, η φύση, ένα ταξίδι, ο διάλογος, όσα μπορούν να δώσουν εφόδια, ουσία, είναι όσα συνιστούν ζωή! 

Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να παλέψω για αυτά περισσότερο, όχι μόνο μέσα από το ιστολόγιο. Μακάρι και θα έδινα σίγουρα την ψυχή μου για αυτό.

Μπροστά στην φαυλότητα, πρέπει να αναδείξουμε την ομοψυχία.

Μπροστά στον εγωκεντρισμό, πρέπει να στραφούμε στην αλληλεγγύη.

Μπροστά στην απαίδευτη κοινωνία που μας προωθούν, να εστιάσουμε στη δίψα για γνώση και ουσιαστική καλλιέργεια.

Εύχομαι ο απολογισμός να είναι θετικός, ας προσπαθήσουμε.

Καλή χρονιά!!