Βάσω Κατράκη, πνοή στην πέτρα

"...Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι για αργόσχολους. 
Είναι αστραπή, είναι πόνος, είναι γέννα."

"Πνοή στην πέτρα"..

Το πιο εύστοχο τίτλο επέλεξε το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
για την έκθεση-αφιέρωμα σε έργα της χαράκτριας Βάσω Κατράκη.
  Πνοή.. ακριβώς ότι έδινε η Κατράκη στα έργα της..

..Με τα 'εργαλεία', το ταλέντο, το πάθος της, 
'ζωντάνευε' και έδινε πνοή..στις πέτρες..

Η Βάσω Κατράκη είναι η πιο σημαντική ελληνίδα χαράκτρια.

Σε ένα αυτοβιογραφικό της σημείωμα, αναφέρει :  

"Γεννήθηκα στο Αιτωλικό του Μεσολογγίου.

Το Αιτωλικό είναι ένα μικρό νησάκι, που το συνδέουνε με τη στεριά δυο μακριά πέτρινα γεφύρια με πολλές μικρές τοξωτές καμάρες. Το σπίτι μας ήτανε σχεδόν όλο μέσα στη θάλασσα και στη γειτονιά καθότανε όλο ψαράδες. Ένα ξυπόλυτο μελισσολόι τριγύριζε ολοήμερα, με τις γυναίκες τους συνέχεια γκαστρωμένες και τα παιδιά, μπακανιασμένα από την ελονοσία.

 

Ο πατέρας μου λεγότανε Γιώργης Λεονάρδος κι ήτανε κτηματίας, μα περισσότερο τραγουδούσε κι έψελνε στην εκκλησία με μια σπάνια ωραία, ζεστή φωνή. Όταν τραγουδούσε μαζευότανε κόσμος και κοσμάκης σπίτι μας για να τον ακούσει. Η μανούλα μου ύφαινε ολοκέντητα λεπτά μεταξωτά και μπαμπακερά και πολύχρωμα μάλλινα κιλίμια. Είχε πάρει κι ένα χρυσό βραβείο σε μια Διεθνή Έκθεση στο Παρίσι.

Τα δυο μου αδέρφια, ήτανε μεγαλύτερα από μας τα κορίτσια. Ο μεγάλος, φοιτητής τότε της φιλολογίας μας έφερνε από την Αθήνα ένα μαγικό για μας κόσμο.  Παλιά βιβλία με χρωματιστές χαλκογραφίες και ξυλογραφίες, χρωματιστές εικόνες και χαλκομανίες, μπογιές και πινέλα και δεν άφηνε παλιατζίδικο της Αθήνας αγύριστο.  Ο μικρότερος, ό,τι έβλεπε το μάτι του τόκαναν τα χέρια του, και μαζί με όλα, ζωγραφίζανε κιόλας και οι δυό τους.

Γύρω-γύρω από τη μικρή μας θάλασσα ήτανε η έξοχή, γεμάτη ελιές, χωράφια καρπερά, μποστάνια, καπνοτόπια, σιτηρά. Μια ζωή στη στεργιά και στη θάλασσα, γεμάτη ιδρώτα και μόχθο.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον μεγάλωσα. Διάβαζα βιβλία και βιβλία πούχε ο αδερφός μου κι οι φίλοι μας. Μ’ άρεσε πολύ το διάβασμα και πιο πολύ ή ποίηση. Κοντά στ’ αδέρφια μου ζωγράφιζα κι εγώ.

Κρυφά, ονειρευόμουνα να γίνω ζωγράφος, μα μου φαινότανε τόσο απίστευτα μεγάλο που δεν μπορούσε λογικά να χωρέσει στο μυαλό μου. 
Ό, τι έβλεπα, έλεγα:

- Εγώ αυτό μπορώ να το κάνω.

- Και πολλές φορές έβαζα τον εαυτό μου σε δοκιμασία.

Δεν ήξερα ακόμα ότι, άλλο πράμα είναι η Τέχνη.

Και μια μέρα, σφηνώθηκε ξαφνικά στο μυαλό μου ένα ερώτημα. Κι’ αν γίνω ζωγράφος;  Πώς έγινε έτσι άξαφνα αυτό, δεν το κατάλαβα. Χίλιες καμπάνες χτυπήσανε μέσα μου, κι έχασα τον κόσμο. Από τότε, δεν είχα τίποτε άλλό στο μυαλό μου νύχτα και μέρα.

Μα, χίλιες δυο αναποδιές ξεφυτρώσανε, και ξαφνικά, ο πατέρας μου αρρώστησε βαριά κι έπεσε πολύ πίκρα και θλίψη στο σπίτι μας, πού κράτησε εφτά ολόκληρα χρόνια.

Και κάποια μέρα, αφού πέθανε ο πατέρας μου, ξεκίνησα για την Αθήνα μην ξέροντας ακριβώς τι θα κάνω.

Πήγα στη Σχολή Καλών Τεχνών, κι έμαθα πώς σε λίγες μέρες θ’ αρχίζανε οι εξετάσεις. Αμέσως έτρεξα και γράφτηκα στη Σχολή. Έδωσα εξετάσεις.

Στη Σχολή Καλών Τεχνών είχα Καθηγητές τον Παρθένη στη Ζωγραφική και τον Κεφαλληνό στη Χαρακτική.

Πήρα το Δίπλωμα της Σχολής το 1940 με μια τρίμηνη υποτροφία στη Ζωγραφική για τα νησιά και ένα βραβείο και δυό επαίνους στη Χαρακτική. Μετά αμέσως πόλεμος, κατοχή, πείνα, αντίσταση, και μετά πάλι εμφύλιος πόλεμος, πάλι σκοτωμοί άδικοι κι ακατονόμαστοι, εξορίες, φυλακές, όλα τα δεινά της Πατρίδας περάσανε από της δικής μου γενιάς τις πλάτες.

Έκανα πολλά ταξίδια σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις, είδα πολλά Μουσεία και Πινακοθήκες.  Το 1955 έκαμα την πρώτη μου έκθεση."

Οι φωτογραφίες: από την έκθεση "Βάσω  Κατράκη, πνοή στην πέτρα" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

Το Αυτοβιογραφικό σημείωμα:  από  "Βάσω Κατράκη-official page"

έφυγε ο Μανώλης Ρασούλης

Έφυγε ο Μανώλης Ρασούλης, 

που αγαπήσαμε..

Ο ιδιαίτερα αγαπητός λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, ποιητής, συγγραφέας, αρθρογράφος, αγωνιστής της αριστεράς Μανώλης Ρασούλης βρέθηκε σήμερα νεκρός στο σπίτι του σε ηλικία 66 ετών.

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ

και βαθιά σ' ευχαριστώ

γιατί μ' έμαθες και ξέρω

ν' ανασαίνω όπου βρεθώ

να πεθαίνω όπου πατώ

και να μην σε υποφέρω

Το καλλιτεχνικό και συγγραφικό του έργο εξαιρετικά μεγάλο και πολυσχιδές, πλούσια δισκογραφία και πολλές εκδόσεις βιβλίων.

Ο Ρασούλης συμμετείχε ενεργά στον Μάη του ’68, είχε πλούσιο αντιδικτατορικό αγώνα και ενεργοποιήθηκε πολιτικά στον διεθνή και ελληνικό τροτσκιστικό χώρο.

Καλό του ταξίδι...
γινόμαστε συνεχώς φτωχότεροι...

Σχετικά :

Μανώλης Ρασούλης, επίσημο site

Nτοκιμαντέρ ΕΡΤ

on the road

Ο δρόμος είναι η ζωή

Όλη η ζωή είναι μια ξένη χώρα

Αυτό θα πει Μπητ. Ζήσε τη ζωή σου; 

Όχι, αγάπησε τη ζωή σου. 

Όταν θα ‘ρθουν να σε πετροβολήσουν, τουλάχιστον δεν θα ‘χεις γυάλινο σπίτι, 

θα ‘χεις μονάχα το γυάλινο κορμί σου.

..οι μόνοι άνθρωποι που υπάρχουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που είναι τρελοί για ζωή, τρελοί για κουβέντα, τρελοί να σωθούν, που θέλουν να τα χαρούν όλα μέσα σε μια και μόνο στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται, ή λένε ένα κοινότοπο πράγμα, αλλά που καίγονται, καίγονται, όμοιοι με τις κίτρινες μυθικές φωτιές των ρωμαϊκών πυρσών, εκπυρσοκροτώντας σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στ’ άστρα..

Η ανωνυμία στον κόσμο των ανθρώπων 
αξίζει περισσότερο απ’ τη φήμη στον ουρανό, 
γιατί τι είναι ο ουρανός; Τι είναι η γη; Ιδέες του κεφαλιού...

Δεν ξέρω, δεν μ’ ενδιαφέρει και δεν έχει καμιά σημασία

Οι μεγάλες επιτυχίες δεν έρχονται από αυτούς που υποκύπτουν στις τάσεις, στις σαπουνόφουσκες, στην κοινή γνώμη..

Μου ανήκει όλος ο κόσμος επειδή είμαι φτωχός

Σχέδιο του Jack Kerouac
για το χαρτόδετο εξώφυλλο του 'On the Road" (1952)

Jack Kerouac
(12 Μαρτίου του 1922-1969)
κλικ εδώ : παλιότερο αφιέρωμα

Kerouac reading the last page of "On the Road" 

with pictures of Jack and Neal.

..όταν οι τάσεις φυγής, δε μπορούνε να εκπληρωθούν..

ευγνωμονείς που υπάρχουν κάτι τέτοια βιβλία..

..στείλτε ένα βιβλίο στο Καστελόριζο

Γράψτε στην πρώτη σελίδα του την αφιέρωση σας ή το μήνυμα σας και στείλτε το με ένα απλό γραμματόσημο (κόστος γραμματ. από 1,90 έως 2,12 ευρώ).

Στοιχεία παραλήπτη: Δημοτικό Σχολείο Καστελορίζου ΤΚ85111 (συμμετοχή στην εκστρατεία του 24grammata.com )

Εκστρατεία κοινωνικής εγρήγορσης του 24grammata.com, γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

Το Καστελόριζο είναι μακριά, γιατί ποτέ δε μάθαμε που, ακριβώς, βρίσκεται (απέχει 5 ώρες, ακτοπλοϊκώς, από τη Ρόδο). Ήταν πάντα στο υποσυνείδητο του Έλληνα ως η δυσμενής μετάθεση, ή ο τόπος τιμωρίας για τον ατίθασο Δημόσιο Λειτουργό. Και ξαφνικά… ξαφνικά μπήκε στη ζωή μας. Αλλά όχι ως ευλογημένος ελληνικός τόπος που περιμένει τα παιδιά του για να τα ταΐσει και να τα ποτίσει από τη γη του.  Τώρα οι απανταχού ρήτορες και ρητορίσκοι μιλάνε για “λεκάνες Μεσογείου”, για “κοιτάσματα”, για “γεωπολιτική αξία”, για “πλούτο”, για “αρπαχτές” και για “κονόμα” Τώρα κινδυνεύει, πραγματικά, το Καστελόριζο!

Το Καστελόριζο έχει προβλήματα, που δεν μπορούν να περιμένουν.  Το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα του είναι η δική μας άγνοια, η επιπολαιότητα και ο δικός μας Μακάριος ύπνος. Γνωρίστε το Καστελόριζο, πριν να ρητορεύσετε για τη “γεωστρατηγική σημασία του στην παγκόσμια οικονομία…”

Πάρτε από το χέρι το παιδί σας και δείξτε του στο χάρτη που βρίσκεται το Καστελόριζο (δεν είναι δυο λεπτά από τη Ρόδο. Είναι 5 ώρες ακτοπλοϊκώς και 30 λεπτά αεροπορικώς από τη Ρόδο). Βοηθήστε το να συνειδητοποιήσει ότι τα σύνορα δε χαράζονται με τις χιλιομετρικές αποστάσεις, αλλά με τις Καρδιές των ανθρώπων που τα κατοικούν και από το Φρόνημα αυτών που τους στηρίζουν.

Διαλέξτε από τη βιβλιοθήκη σας ένα οποιοδήποτε βιβλίο που έχετε διαβάσει (Παιδικό, Σχολικό, Λογοτεχνικό, Λεξικά, Επιστημών). Εάν δε θέλετε να αποχωριστείτε τα βιβλία σας είναι αυτονόητο ότι μπορείτε να αγοράσετε από οπουδήποτε ένα βιβλίο.

Για βιβλία που ζυγίζουν μέχρι 350 γραμμάρια το κόστος γραμματοσήμου είναι 1,90 ευρώ (συστημένο: 3,77) και μέχρι 500γρ. το κόστος είναι 2,12 ευρώ (συστημένο 3,19)

Διαβάστε ορισμένα από τα 46 άρθρα του αφιερώματος και μετά, αν το επιθυμείτε, δηλώστε το παρόν στην παρακάτω εκστρατεία του 24grammata:

Από τη Βιβλιοθήκη σας στο Καστελόριζο

Μαθαίνω για το Καστελόριζο. Δηλώνω παρών.

Στείλτε ένα βιβλίο, ακόμα και απ΄ αυτά που έχετε ήδη διαβάσει στο ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ.

Γράψτε στην πρώτη σελίδα την αφιέρωση σας ή το μήνυμα σας και στείλτε το με ένα απλό γραμματόσημο (κόστος γραμματ. από 1,90 έως 2,12ευρώ)

Στοιχεία παραλήπτη: Δημοτικό Σχολείο Καστελορίζου Τ.Κ.85111 (συμμετοχή στην εκστρατεία του 24grammata.com)

Ενεργοποιήστε την ευαισθησία των παιδιών σας.

Δώστε το πρότυπο ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί.

Προωθήστε παντού αυτή την πρωτοβουλία σε συλλόγους, φίλους, επαφές μέσω mails

Στείλτε κάθε είδους βιβλίο (Παιδικό, Εκπαιδευτικό, Λογοτεχνικό, Ιστορικό, Επιστήμης). Τα βιβλία δεν απευθύνονται μόνο στους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου αλλά σε όλους τους Κατοίκους του νησιού (δεν είναι και πολλοί άλλωστε). Τα 24grammata.com ενήργησαν με την έγκριση του Δημάρχου Καστελορίζου και του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγίστης.

Ας γίνει το βιβλίο, που κιτρινίζει στη βιβλιοθήκη σας, η αόρατη κλωστή που θα σας δέσει για πάντα με το ωραιότερο νησί του Αιγαίου.

ΥΓ: Το σχολείο έχει 21 παιδιά, που χρειάζονται βιβλία, εκπαιδευτικά βιβλία, εκπαιδευτικά cd κι επιτραπέζια παιχνίδια.

via madamedelaluna

Γυναίκες του κόσμου

Ραμμένα Χείλη

Η 27χρονη Αφγανή ξεκίνησε απεργία πείνας στις 20/01/2011 ράβοντας το στόμα της.

Ζει μαζί με τα τρία ανήλικα παιδιά της σε σκηνή στα Προπύλαια ζητώντας άσυλο.

Είναι γνωστοί οι ακρωτηριασμοί και εμπρησμοί γυναικών στο Αφγανιστάν.

Στη μεγαλύτερη φυσική αμμώδη παραλία του κόσμου "Κοξ Μπαξάρ" στο Μπαγκλαντές. Καθότι ισλαμική η κοινωνία, το μαγιό δεν επιτρέπεται ούτε στους άντρες, 
ούτε - φυσικά - στις γυναίκες..

Ινδία - Νιόπαντρη κοπέλα ποζάρει έξω από το Ταζ Μαχάλ, ένα από τα 7 μοντέρνα θαύματα της ανθρωπότητας, δημιούργημα του μεγαλομανή αυτοκράτορα Shah Jahan. 

Οι μισές γυναίκες στην Ινδία παντρεύονται πριν μπουν στα 18 έτη..

Άννα, Πλατεία Κλαυθμώνος

Η 55χρονη άστεγη και τοξικομανής Άννα στη ζεστή φωλιά 

που έχει φτιάξει μέσα στο δασάκι της πλατείας Κλαυθμώνος..

Φυλακές Κορυδαλλού

Στο πρόγραμμα "Εν δράσει", όσες φυλακισμένες παραμένουν "καθαρές"

συμμετέχουν στη θεατρική ομάδα που δρα ως θεραπεία στην ψυχή τους.

Νεαρή γκέισα, ή "μάικο" όπως λέγεται, στην Ιαπωνία..

Καππαδοκία: Κοπέλα από την Νέα Καρβάλη της Καβάλας 

χορεύει καρσιλαμά σε αναπαράσταση καππαδοκικού γάμου 

μέσα στο σπίτι της γιαγιάς της..

"Ας αφήσουμε την ομορφιά αυτού που αγαπάμε να γίνει αυτό που κάνουμε.

Υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι για να γονατίσεις και να φιλήσεις το χώμα"

Προσκυνητές/τριες από όλο τον κόσμο χορεύουν στο φεστιβάλ της 

Καππαδοκικής πόλης Κόνυα (Ικόνιο).  Την πόλη όπου τον 13ο αιώνα

άφησε την τελευταία του πνοή ο μυστικιστικός ποιητής του Σουφισμού και 

ιδρυτής του τάγματος των Μεβλανά, Τζελαλαντίν Ρουμί.

Μασσάι

Κορίτσι-μητέρα της φυλής Μασσάι, σε χωριό του Κιλιμάντζαρο στην Τανζανία.

Βιετνάμ. Επιχείρηση που έστησε μια μικρή ομάδα γυναικών σε χωριό

του Νότιου Βιετνάμ για την παραγωγή ενός είδους διάφανης κρέμας από ρύζι 

που διαθέτουν σε τοπικά εστιατόρια. Η βαθιά φτώχεια, που ορίζεται ως το 

ποσοστό του πληθυσμού που ζει με λιγότερο από $1 την ημέρα,

έχει μειωθεί στο Βιετνάμ και είναι λιγότερη από
την Κίνα, την Ινδία και τις Φιλιππίνες.

Βιετνάμ, αγρότισσα σπέρνει ρύζι στις πεδιάδες της χώρας,

όπου καλλιεργείται το μεγαλύτερο μέρος της ετήσιας παραγωγής..

Ζιμπάμπουε. Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να βρει δουλειά

στη χώρα που έχει καταντήσει η φτωχότερη του πλανήτη.

Αυτή η βιοτέχνης επιβιώνει με την παραγωγή ενός

μοναδικού είδους παραδοσιακών πήλινων δοχείων που προθημεύει τους τουρίστες.

Σε χωριό κοντά στα σύνορα με την Αιτή, όπου υπάρχουν

λίγες δουλειές για γυναίκες, αυτές έστησαν πάγκο στην πλατεία, όπου

μαγειρεύουν, σερβίρουν τοπικά πιάτα.

Ελλάδα, Κάρπαθος

Αγρότισσα με παραδοσιακή φορεσιά στον Όλυμπο της Καρπάθου 

πουλάει βότανα και μπαχαρικά. Παρά την παρακμή της γεωργίας και

την ανάπτυξη του τουρισμού, η Ελλάδα είναι μια από τις δύο χώρες της Ε.Ε.

(η άλλη είναι η Πορτογαλία) στην οποία η γεωργία παραμένει σημαντικός

τομέας γυναικείας απασχόλησης. Ελληνίδες αγρότισσες έχουν

στήσει και περίπου 150 δικούς τους συναιτερισμούς, 

οι οποίοι όμως τώρα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

Τουρκία, Κωνσταντινούπολη

Στο δρόμο κοντά στην Αγία Σοφία, μια ηλικιωμένη μοδίστρα πουλάει

κεντημένες θήκες για κινητά και πορτοφόλια, ενώ κάνει κάποια τελειωματα.

Το 80% των αυτοαπασχολούμενων γυναικών στην Τουρκία, όπως αυτή,

ανήκουν στην "παράλληλη" οικονομία δίχως κοινωνική ασφάλιση.

Τουρκία, Κωνσταντινούπολη

Η προετοιμασία των "γκόζμελε" σε κεντρικό εστιατόριο της 

Κωνσταντινούπολης είναι μια δουλειά σε μια χώρα που

δουλεύει μόλις 1 στις 4 γυναίκες.

Στο σπίτι, 4 στις 10 γυναίκες είναι θύματα 

ενδο-οικογενειακής βίας, αλλά 90% από αυτές δε ζητούν καμία βοήθεια.

Κίνα. Σε πολλές αστικές πόλεις της Κίνας, οι γυναίκες δυσκολεύονται

να βρουν δουλειά καθώς προτιμούνται απροκάλυπτα οι άντρες σε πολλά

επαγγέλματα. Αυτή η ηλικειωμένη προσπαθεί να πουλήσει τουριστικούς

οδηγούς και σουβενίρ σε Κινέζους τουρίστες εφόσον δεν μιλάει ούτε

λέξη σε ξένη γλώσσα.

Η σκληρή δουλειά και οι οικογενειακές υποχρεώσεις έχουν εξαντλήσει τελείως 

αυτή την γυναίκα, η οποία αποκοιμήθηκε πάνω στο πάγκο με τα ζαρζαβατικά 

το καταμεσήμερο, στην αγορά του Γιανγκσούο.

Στην κινέζικη κουλτούρα, όπως και σε πολλές άλλες,

οι άντρες δεν συμμετέχουν στις οικιακές δουλειές ούτε στη φροντίδα των παιδιών.

Αιθιοπία. Χωριό χτυπημένο από τη φτώχεια..

Εδώ, όπως και σε πολλές χώρες της Αφρικής, η πρακτική

του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι διαδεδομένη.

Πάνω από το 75% των γυναικών το έχουν υποστεί 

(ποσοστό που ανέρχεται στο 95% στη περιοχή Σομαλί) με πόνους και

φρικτές επιπτώσεις στην υγεία τους για όλη τους τη ζωή.

Κοριτσάκι στην Γάζα, 2009

Γυναίκα στους δρόμους της Γάζας..

Γυναίκες που επωμίζονται πολλαπλά βάρη..Αξίζουν πρώτιστα σεβασμό και τιμή.

Γυναίκες που θα έπρεπε να είχανε μια διαφορετική, αξιοπρεπή ζωή.

Στο σταθμό Συντάγματος του μετρό, τρέχει μια έκθεση φωτογραφίας από 4-14/3,
με τίτλο "Γυναίκες του κόσμου". Περνώντας από εκεί φωτογράφισα κάποιες φωτο, σκέφτηκα να τις μοιραστούμε εδώ, με αφορμή την σημερινή ημέρα.

Η ζωή είναι σκληρή και άδικη για τις γυναίκες, ακόμη & σήμερα. 

Οι φωτογραφίες από την έκθεση στο σταθμό Συντάγματος aνήκουν στις φωτορεπόρτερ : Μάρω Κουρή, Andrea Mott, Ιωάννα Ταχμιντζή κ Νικιάνα Σιανού.

..χάρτινος αετός..

Θυμάμαι όταν ήμουν στο σχολείο φτιάχναμε τους δικούς μας χαρταετούς..

Και έπειτα τους πηγαίναμε στο σπίτι. Κάθε Καθαρή Δευτέρα όλοι μαζί στην εξοχή, αυτή την εξοχή που τόσο έχουμε αγαπήσει.. που έχει δεθεί η ψυχή μας μαζί της.. 
Σε αυτό το χώμα που παίζαμε μικρά παιδιά, τρέχαμε, ανεβαίναμε στο βουνό.. φτιάχναμε  ομάδες 'εξερευνήσεων' και ψάχναμε για κρυφές σπηλιές.. Τότε που υπήρχε πολύ πάθος, ξεγνοιασιά και διάθεση για παιχνίδι.. Σε εποχές που δεν υπήρχαν 'δήθεν' αλλά κυριαρχούσε μόνο η παιδική αθωότητα.. και να που τώρα.. τόσα χρόνια μετά.. δεν έχει χαθεί.. Και που αρνείται να υποταχθεί σε κάθε ψεύτικο και σε κάθε δήθεν.. Και που προσπαθεί να διαφυλάξει τη ψυχή.., αδιαφορεί για τα εκθαμβωτικά, αγώνας να κρατήσει ψηλά τα όνειρα της.. 

Παίρνεις φόρα, κρατάς αντίσταση και προσδοκάς να πετάξει.. Αν είναι ούριος ο άνεμος, μπορεί να σηκωθεί πολύ ψηλά.. μπορεί να βρει τον προσανατολισμό του.. και να πετάξει μέχρι εκεί που με δυσκολία θα τον διακρίνεις πια.. Στον απέραντο ουρανό.. ανάμεσα σε άλλους χαρταετούς.. Περήφανος.. και εσύ θα τον κοιτάς και θα πετάει η ψυχή σου από την χαρά.. Και μετά ο συναγωνισμός με τους φίλους.. Ποιανού θα φτάσει πιο ψηλά.. Ποιος θα ξεπεράσει ποιον.. Ποιανού θα πέσει πρώτος.. Ποιανού ο χαρταετός θα έχει τα ομορφότερα χρώματα.. Χαρά για τα χρώματα.. 
Χαρά για το πέταγμα..

Σαν τα όνειρα και οι χαρταετοί..Τους δίνεις ώθηση..και εξυψώνονται..Πετάνε.. Αναλόγως τον άνεμο.. αν θα είναι ούριος, τότε θα εξυψωθούν.. Αν θα πιάσει θύελλα, μπορεί να καταποντιστούν απότομα..

 Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει τον Χαρταετό από τη Μαρία Νεφέλη του Ελύτη

"Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη και όταν
έμενα στο προσκέφαλο μου μπρούμυτα
τιμωρημένη ώρες και ώρες."

*Αν σας δοθεί η ευκαιρία, πετάξτε τους χαρταετούς σας ψηλά.
Όλα είναι καλά, απλά τα σχόλια μένουν για λίγο κλειστά.*

How To Say I Love You

"...its funny how social networking has made people more antisocial.
If you're more comfortable tweeting than speaking, you need therapy."

..ένα φιλμάκι μικρού μήκους..

Τα σχόλια κλειστά.