4 Ιανουαρίου 2013

Αλμπέρ Καμύ / Albert Camus


Σαν σήμερα στις 4 Ιανουαρίου 1960 έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας, φιλόσοφος και διανοητής Αλμπέρ Καμύ (αγγλ. Albert Camus, 7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960).


Ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματα του «Ο Ξένος» και «Η Πανούκλα», στα θεατρικά του έργα «Καλλιγούλας» και «Οι δίκαιοι», αλλά και στα φιλοσοφικά του δοκίμια «Ο Μύθος του Σίσυφου» και «Ο επαναστατημένος άνθρωπος». Προβληματιζόταν για την αναζήτηση του νοήματος της ζωής και για την ανάγκη της εξέγερσης.

Τιμήθηκε με Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1957, όπου ήταν συνυποψήφιος με τον Νίκο Καζαντζάκη. Είναι χαρακτηριστική η φράση του Καμύ, δείγμα και της αξίας του, σε ένα γράμμα του προς την Ελένη Ν. Καζαντζάκη: «…Και ακόμα δεν ξεχνώ πως τη μέρα που λυπόμουν να δεχθώ μια διάκριση, που ο Καζαντζάκης άξιζε εκατό φορές περισσότερο, επήρα από εκείνον το πιο γενναιόδωρο από όλα τηλεγράφημα…».


O ρομαντικός και αντιεξουσιαστής Καμύ, συστηνόταν ως «γιος ενός οιναποθηκάριου και μιας παραδουλεύτρας». Ο μικρός Αλμπέρ θα γνωρίσει τον πατέρα του μονάχα μέσα από μία φωτογραφία, καθώς τραυματίστηκε και πέθανε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Με τη μητέρα του είχε μία ιδιαίτερη σχέση. Χαρακτηριστικό είναι ότι της αφιέρωνε τα βιβλία του με την επισήμανση «σ΄ αυτήν που δεν θα μπορέσει να το διαβάσει ποτέ», γιατί ήταν αγράμματη.


«Στο βάθος του χειμώνα, ανακάλυψα ότι μέσα μου υπάρχει ένα ανίκητο καλοκαίρι.»


                                                                                                                          A. C.


Ο Αλμπέρ σπουδάζει έχοντας την υποστήριξη καθηγητών του. Ξεκινάει να γράφει από πολύ νέος. Μετά από το απολυτήριο λυκείου, παίρνει πτυχίο στη φιλολογία, αλλά εξαιτίας της φυματίωσης δεν καταφέρνει να περάσει το διαγωνισμό πιστοποίησης που θα του επέτρεπε να ασχοληθεί με την εκπαίδευση.

Ιδρύει το Θέατρο της Εργασίας στο Αλγέρι που αργότερα (1937) μετονομάζει σε Θέατρο της Ομάδας. Στο μεσοδιάστημα, εγκαταλείπει το κομμουνιστικό κόμμα, δύο χρόνια μετά την εγγραφή του σε αυτό. Εργάζεται στην εφημερίδα Το λαϊκό μέτωπο. Η έρευνα που κάνει θα συναντήσει αντιδράσεις. Το 1940, η κυβέρνηση της Αλγερίας θα απαγορεύσει την εφημερίδα και θα φροντίσει να μη ξαναβρεί δουλειά ο Καμύ. Εγκαθίσταται στο Παρίσι και εργάζεται ως γραμματέας σύνταξης στην εφημερίδα Paris-Soir. 


«Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές.»
                                                                      Α.C.

Εκείνη την περίοδο θα δημοσιεύσει τον Ξένο (L' Étranger, 1942) και το δοκίμιο Ο μύθος του Σίσυφου (Le Mythe de Sisyphe, 1942) και θα αναπτύξει τις φιλοσοφικές του θέσεις. Σύμφωνα με τη δική του άποψη περί ταξινόμησης του έργου του, αυτά τα έργα υπάγονται στον «κύκλο του παραλόγου» – ο οποίος θα συμπληρωθεί αργότερα με τα θεατρικά έργα Η παρεξήγηση και Καλιγούλας. Το 1943 προσλαμβάνεται από τον εκδοτικό οίκο Gallimard και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της εφημερίδας Combat (Η μάχη) όταν ο Π. Πια κλήθηκε να προσφέρει από άλλες θέσεις στη Γαλλική Αντίσταση. Συνεχίζει το λογοτεχνικό έργο με την παραγωγή του «κύκλου της εξέγερσης», που περιλαμβάνει ένα από τα γνωστότερα μυθιστορήματα του, την Πανούκλα (1947), αλλά και άλλα έργα, λιγότερο δημοφιλή: L' État de siège (1948), Οι δίκαιοι (1949) και Ο επαναστατημένος άνθρωπος (L' Homme révolté) (1951).

Ο Καμύ με τον Σάρτρ

Το 1952 έρχεται σε ρήξη με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ με τη δημοσίευση στο περιοδικό Μοντέρνοι καιροί του άρθρου από τον Ανρί Ζανσόν που προσάπτει στην εξέγερση του Καμύ ότι είναι «εκ προθέσεως στατική». Το 1956, στο Αλγέρι, πρότεινε την «πολιτική ανακωχή» ενώ μαινόταν ο πόλεμος. Εκδίδει την Πτώση.


Εκείνη την εποχή, οι μνήμες του Εμφυλίου στη χώρα μας ήταν ακόμα νωπές, ενώ ο Καμύ είχε συνυπογράψει επιστολή συμπαράστασης στους αριστερούς που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο (1949), ενώ αργότερα κράτησε την ίδια στάση και για τους αγωνιστές της Κύπρου. «Πράγματι», παραδεχόταν, «υπήρξε μια γαλλική εθνική αλληλεγγύη και υπήρξε και μια ελληνική εθνική αλληλεγγύη: η αλληλεγγύη της οδύνης. Αυτή την αλληλεγγύη μπορούμε να την ξαναβρούμε κάθε στιγμή και όχι μόνο με το ένδυμα της οδύνης».

Κατά τη συζήτηση αυτή, απάντησε και στην ερώτηση «πού είναι η ελευθερία την οποία διεκδικείτε;», που του έθεσε μια μαθήτρια: «Η άνευ όρων ελευθερία είναι το αντίθετο της ελευθερίας. Την άνευ ορίων ελευθερία μόνον οι τύραννοι μπορούν να την ασκούν. Ο Χίτλερ ήταν ένας σχετικά ελεύθερος άνθρωπος, ο μόνος άλλωστε από όλη την Αυτοκρατορία του. Αλλά αν θέλουμε να ασκήσουμε μια αληθινή ελευθερία, αυτή δεν μπορεί να ασκηθεί μόνο προς το συμφέρον τού ατόμου που την ασκεί. Η ελευθερία είχε πάντα ως όριο την ελευθερία των άλλων».



Ο Καμύ έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιανουαρίου 1960 σε ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, όταν ο οδηγός, εκδότης Μισέλ Γκαλιμάρ, παρέκκλινε της πορείας και χτύπησε σε ένα δέντρο. Ο Γκαλιμάρ τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε πέντε ημέρες αργότερα στο νοσοκομείο. Ο Καμύ σκοτώθηκε επί τόπου. Τραγική ειρωνεία, ο ίδιος έλεγε στους φίλους του ότι «δεν υπάρχει τίποτα πιο σκανδαλώδες από το θάνατο ενός παιδιού και τίποτα πιο παράλογο από το θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα». Η σορός του ενταφιάστηκε στην Lourmarin, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. 

Info / πηγές για τον Α. Καμύ :
wikipedia.org
politismospolitis.org 
nobelprize.org 
http://tvxs.gr

33 σχόλια:

treno fantasma είπε...

Oαση τετοια αφιερωματα και σχετικες αναφορες στην εποχη μας! Μπραβο!...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλή χρονιά, με υγεία.
Καμύ..:)
Συνδύασε πολλά, κορυφαίος.

VAD είπε...

Με γυριζεις χρόνια πισω,στις πρωτες νεανικές αναγνώσεις...

Καλή Χρονιά...

Coco είπε...

έφυγε απτόητος ο γόης της Rue Madame

ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ είπε...

ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ,
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΚΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΙΔΕΕΣ. ΑΞΙΖΕ Η ΑΝΑΦΟΡΑ.

navarino-s είπε...

Tην ταπεινή καταγωγή του που τόνιζε, όπως λες, την τιμούσε και με τη συμπεριφορά του απέναντι στους απλούς ανθρώπους.
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση! Καλή Χρονιά και Δημιουργική!

Mariela είπε...

Καλημέρα, φοβερή προσωπικότητα, φοβερός συγγραφέας....
"Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές", αυτό τα λέει όλα!!

eleni είπε...

Road,θαυμάσια αφιέρωση σ΄ένα μεγάλο συγγραφέα!
Εξαιρετικά τα έργα και η σκέψη του!
Φιλιά!

Νάσια είπε...

Έγραφε στην Πανούκλα: "Ξέρετε, αισθάνομαι περισσότερη αλληλεγγύη προς τους νικημένος παρά προς τους αγίους. Ο ηρωισμός και η αγιότητα δεν με συγκινούν. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είμαι άνθρωπος."

Και μόνο αυτό να είχε γράψει, θα ήταν σπουδαίος.

Σ' ευχαριστώ κι εγώ πολύ γι αυτό το αφιέρωμα, σ' ένα τόσο αγαπημένο.

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Αν και αυτά τα αφιερώματα θέλουν κάποιο χρόνο και μελέτη για να φτιάχνουν, πάντα όμως χαίρομαι με την διαδικασία, πόσο μάλλον με τη συμμετοχή σας. Ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ ΣΠΙΘΑΣ : ακριβώς συνδύασε πολλά. Πέρα από το ταλέντο του, ήταν και ξεχωριστός τελικά άνθρωπος. Καλή χρονιά!!!

Roadartist είπε...

@ Coco : χαιρετώ και από εδώ ταξιδιάρα κοκο, φιλιά ;)

Roadartist είπε...

@ VAD : και εμένα που νομίζεις ότι με γύρισα; Στο Γυμνάσιο διάβαζα τον Καμυ... Ο Ξένος ήταν το πρώτο βιβλίο του που με κέρδισε. Καλό σκ vad! ;)

Roadartist είπε...

@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : συμφωνώ!

Roadartist είπε...

@ navarino-s : Πόσο σπουδαίο αυτό το χαρακτηριστικό και πόσο σπάνιο στην εποχή μας; Στην εποχή της ψευτουπερηφάνιας για την καταγωγή και την "τάξη"; Τι χαζά όλα αυτά, και πόσο σπουδαίο να συμπεριφέρεται με τέτοια στοργή, τρυφερότητα στη μητέρα του. Έχουμε πήξει στους σνομπ. Η αξία ενός ανθρώπου φαίνεται ακριβώς από το πως συμπεριφέρεται στους πιο αδύναμους από αυτόν και σε εκείνους που δεν έτυχαν της δικής του μόρφωσης... Καλό σκ, καλό μήνα, καλή χρονιά! Ας έχουμε όμορφες αφορμές για να τα λέμε!

Roadartist είπε...

@ Mariela : Πραγματικά! Φοβερή προσωπικότητα, ακριβώς όπως το είπες. Τα έχω παραμελήσει σε σχέση με το παρελθόν αυτά τα αφιερώματα, σκέφτομαι να προσπαθήσω να επανέλθω όμως εφέτος. Δυνατή αυτή τη φράση, φιλιά Μαριέλα!

Roadartist είπε...

@ eleni : Από τους μεγαλύτερους συγγραφείς... ευχαριστώ Ελένη μου!

Roadartist είπε...

@ Νάσια : Φοβερό έργο η Πανούκλα, και εξαιρετικό αυτό το απόσπασμα. Σε ευχαριστώ που το έγραψες εδώ.
Έχεις δίκιο Νάσια, θα αρκούσε μόνο αυτό να είχε γράψει.

Margo είπε...

Εξαιρετική όπως πάντα στις βιογραφίες προσωπικοτήτων της τέχνης Road. Πολύτιμη για εμάς η δουλειά που κάνεις. Πολλά ευχαριστώ!

Καλό μας ξημέρωμα :-)

theatre είπε...

Όταν χωνεσαι μεσα στην αναγνωση, δε ξεφευγεις ευκολα. Ευχομαι παντα να μας ταξιδευεις.
Σε λεξεις, σελιδες, ζωες, ειναι πραγματικα ταξιδια και αυτα.

Μ είπε...

Αγαπημένος!!!! Το θεατρικό έργο "Η παρεξήγηση" μπορείτε να το δείτε στο ιστολόγιό μου:

Roadartist είπε...

@ Margo : Σε ευχαριστώ πάρα πολύ margo. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω αυτές τις αναφορές, λόγω όσων συμβαίνουν έχουν ελαττωθεί σε σχέση με το παρελθόν, καλό χειμωνιάτικο σκ!
;)

Roadartist είπε...

@ theatre : συμφωνώ και λατρεύω αυτά τα ταξίδια, εχτές ξεκίνησα ένα βιβλίο που με ταξίδεψε! ;)

Roadartist είπε...

@ Μαργαρίτα : Σε ευχαριστώ που μας το επισήμανες αυτό Μαργαρίτα, εννοείται θα περάσω να το δω! Ευχαριστούμε!

Lila Xagorari είπε...

Eύχομαι από καρδιάς καλή χρονιά, με υγεία, αγάπη, ευτυχία. Να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και να μας φέρει αυτό που μας αξίζει!
Και φυσικά πολλές, πολλές υπέροχες αναρτήσεις!!!!

Roadartist είπε...

@ Lila Xagorari : σε ευχαριστώ πάρα πολύ φίλη μου! Ας είμαστε ευτυχείς, ας ελπίσουμε σε καλύτερες μέρες, αντεύχομαι καλή μας χρονιά!

Λύσιππος είπε...

Η Κατακουζηνού είχε βγάλει ένα βιβλίο που περιέχει την μαρτυρία της από την επίσκεψη του Camus στην Ελλάδα,και το δέος που ένιωσε στο Σιγρί της Λέσβου,δηλώνοντας ότι εκεί θα ήθελε να μείνει....

Μηθυμναίος είπε...

Διαβάζοντας το ενδιαφέρον αφιέρωμά σου στον Καμύ και ψάχνοντας κάτι παραπάνω, βρήκα πως ήταν τερματοφύλακας σε σχολική ποδοσφαιρική ομάδα στην Αλγερία. Μου φάνηκε τόσο παράξενο, όσο παράξενο μου φάνηκε και τούτο που είπε: «Πραγματικά, τη λίγη ηθική που ξέρω, την έμαθα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και τις θεατρικές σκηνές, που θα παραμείνουν τα αληθινά μου πανεπιστήμια»!!!
Και αναρωτιέμαι αν στην εποχή μας και στη χώρα μας, στα ποδοσφαιρικά δρώμενα περισσεύει κάτι από ηθική…

Γ. είπε...

Πολύ καλό αφιέρωμα! Μπράβο!

Ανώνυμος είπε...

Mας ταξίδεψες πάλι....
Οι σκέψεις, τα διάφορα αποσπάσματα και οι γνώμες των φίλων της παρέας εξαιρετικά όλα !
Σας ευχαριστώ όλους και όλες και καλή χρονιά να έχουμε με υγεία και ελπίδα!
Φιλιά
Ευγενία

Roadartist είπε...

@ Λύσιππος : Δε το γνώριζα, ευχαριστώ για τις πληροφορίες... Δεν εκτιμάμε τη χώρα μας...



@ Μηθυμναίος : δυστυχώς και εγώ είμαι το ίδιο απαισιόδοξη με σένα Μηθυμναίε μου...

Roadartist είπε...

@ ΘαλήΣ : Να είσαι καλά!




@ Ανώνυμος : Καλή χρονιά Ευγενία!

Crisis and Critique είπε...

Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus, 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) του Paolo Flores d'Arcais http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2014/01/1913-4-1960.html

Related Posts with Thumbnails