18 Μαρτίου 2009

Οδυσσέας Ελύτης..


Ο Οδυσσέας Ελύτης πέθανε σαν σήμερα, 18 Μαρτίου του 1996.
Θυμάμαι την χρονιά εκείνη, ήμουν στο Γυμνάσιο. Η φιλόλογος, μπήκε στην αίθουσα συγκινημένη, και μας είπε : "Σήμερα έχασα τον πατέρα μου", εννοώντας τον Ελύτη, τον οποίο αισθανόταν ως πνευματικό της πατέρα, κοντινό της άνθρωπο…
Μας είπε ότι θα πήγαινε στην κηδεία του & κάποιοι την ακολουθήσαμε.
Για να είμαι ειλικρινής, τότε δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω πως αισθανόταν, ούτε τι εννοούσε..
Στάθηκε όμως η αφορμή να παρακινηθώ για να γνωρίσω το έργο του Οδυσσέα Ελύτη, πέρα των σχολικών εγχειριδίων.
Το πρώτο έργο του που αγόρασα ήταν η "Μαρία Νεφέλη".
Από τις πρώτες κιόλας γραμμές, ένας άλλος, φωτεινός κόσμος, ξεδιπλώθηκε μπροστά μου…
Σαν κάποιος να με πήρε από το χέρι και να με ξενάγησε σε άλλους κόσμους, άλλοτε φωτεινούς, άλλοτε μελαγχολικούς, πάντα όμως γεμάτους αλήθεια, ομορφια και συναίσθημα..
Το επόμενο βιβλίο ήταν ο "Μικρός Ναυτίλος".. Σελίδες γεμάτες θάλασσα και σοφία..
Όλες οι συλλογές του, έχουνε και κάτι άλλο να δώσουν…
Από τότε, αρκετά συχνά υπάρχουν στιγμές που "επιστρέφω" στις σελίδες του, ξεφυλλίζω τα βιβλία και κάθε φορά στέκομαι σε κάποια άλλη φράση.. Είμαι σίγουρη πως αρκετοί θα αισθάνεστε όπως εγώ..
Πέρσι τέτοια μέρα είχα επιλέξει κάποια αγαπημένα αποσπάσματα από τα έργα του, καθώς νομίζω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για τον θυμηθούμε, αλλά και για να τον γνωρίσουμε καλύτερα..
Έτσι και εφέτος.. λίγοι αγαπημένοι στίχοι..
Προσπάθησα να μην ταυτίζονται με τις περσινές επιλογές, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε όσοι θέλετε κάνοντας κλικ εδώ..
Μια μέρα που ένιωθα να μ' έχουν εγκαταλείψει όλα και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει
αργά στην ψυχή μου,
τράβηξα, κει που περπατούσα μες στα χωράφια χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου.
Το 'κοψα και το 'φερα στο απάνω χείλι μου.
Ευθύς αμέσως κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος.
Το διάβασα σ' αυτή τη
στυφή από αλήθεια ευωδιά τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ το δρόμο της
μ' ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραποστόλου.
Ώσπου, σε μεγάλο βάθος, μου έγινε συνείδηση
πια ότι όλες οι θρησκείες λέγανε ψέματα.
Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία.

Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή.
Ήταν ένα δικαίωμα.
---
T' ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας. Iδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα:
(1) Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
(2) Tο γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάντοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Xριστού.
(3) H ευτυχία είναι η ορθή σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχήματα) και στα αισθήματα (χρώματα). H ζωή μας κόβεται, και οφείλει να κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματιστά χαρτιά του ο Matisse.
(4) Όπου υπάρχουν συκιές υπάρχει Ελλάδα. Όπου προεξέχει το βουνό απ' τη λέξη του υπάρχει ποιητής. H ηδονή δεν είναι αφαιρετέα.
(5) Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.
(6) Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύναμη κι ο αριθμός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας.
(7) Ένας «αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».

---
TΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ είναι γεμάτα καλαμιές.
Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω.
Μόνον έτσι όμως έμαθα να ξεχωρίζω τους πιο ανεπαίσθητους συριγμούς,
να ακριβολογώ μες τα μυστήρια.
Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου
άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας,
άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα,
άλλο η πρίκρα και άλλο το μαράζι,
άλλο τα σπλάχνα και άλλο τα σωθικά.
Με καθαρούς τόνους, θέλω να πω,
που - αλίμονο- τους αντιλαμβάνονται ολοένα λιγότερο
αυτοί που ολοένα περισσότερο
απομακρύνονται από το νόημα ενός ουράνιου σώματος
που το φως του είναι ο αφομοιωμένος μας μόχθος,
έτσι καθώς δεν παύει να επαναστερέφεται κάθε μέρα όλος θάμβος για να μας ανταμείψει.
Θέλουμε - δε θέλουμε,
αποτελούμε το υλικό μαζί και το όργανο μιας αέναης ανταλλαγής
ανάμεσα σ΄αυτό που μας συντηρεί και
σ΄αυτό που του δίνουμε για να μας συντηρεί:
το μαύρο, που δίνουμε, για να μας αποδοθεί λευκό,
το θνησιμαίο, αείζωο.

Και χρωστάμε στη διάρκεια μιας λάμψης την πιθανή ευτυχία μας..
(Μικρός Ναυτίλος)
---------
Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη και όταν
έμενα στο προσκέφαλό μου μπρούμυτα
τιμωρημένη
ώρες και ώρες.
Ένιωθα το δωμάτιό μου ανέβαινε

δεν ονειρευόμουν -ανέβαινε
φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν εκείνο που έβλεπα πως να το πω

κάτι σαν την «ανάμνηση του μέλλοντος»
όλο δέντρα που έφευγαν βουνά που άλλαζαν όψη
χωράφια γεωμετρικά με δασάκια σγουρά
---
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
Προσέξετε πολύ την αποσπασ-
ματικότητα της καθημερινής μου ζωής
και τη φαινομενική της ασυνέπεια.
Που αποβλέπει

και με τι σκοπούς απώτερους πάει ν αναπτυχθεί
και ν' αποκτήσει νόημα βαθύτερο.
Ζήτα ν' αποθαρρύνει τις έρευνες των επιστημόνων
προς όφελος πιστεύω της αυθεντικότητας του ανθρωπίνου δράματος.


Πάνω σ' αυτό
en las purpúreas horas
δεν δέχομαι καμιάν υποχώρηση.

Μου είναι αδύνατον να δω τον εαυτό μου
αλλιώς
παρά σαν σύνθεση αντιαφηγηματική
χωρίς ιστορική συνείδηση
χωρίς εμβάθυνση τύπου ψυχολογικού
πράγμα που θα' κανε την καθημερινή ζωή μου
ανιαρή σαν μυθιστόρημα
θνησιγενή σαν έργο του κινηματογράφου
αρνητική σαν χιουμοριστικό ανέκδοτο
αδιάφορη σαν έργο ζωγραφικής της Αναγεννήσεως
επιβλαβή σαν ενέργεια πολιτική και γενικά
δουλοπρεπή και υποταγμένη στη φυσική του κόσμου τάξη
και στα -κοινώς λεγόμενα- φιλάνθρωπα αισθήματα.
Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες
θα 'τανε αληθινή σωτηρία.

---
Όποιος μπορεί και φορτίζει την ερημιά
έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του...

---
Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι
σβήσου με γενναιοδωρία...

---
Θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται.
Την αλήθεια τη «φτιάχνει» κανείς
ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα.
---
Το «κενό» υπάρχει
όσο δεν πέφτεις μέσα του.

(Μαρία Νεφέλη)
---
Βιογραφία, Εργογραφία Ο.Ελύτη : εδώ
Κολάζ του Ο.Ελύτη : εδώ

65 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Αχ και πάλι Αχ...

Τι επέτειος... Και τι Απουσία... Τόσο μα τόσο παρούσα...

Ας έχουμε την ευχή του!

marianaonice είπε...

Νασαι καλά που μας τον θύμησες αυτό τον υπέροχο ποιητή και άνθρωπο!
Υπέροχα τα αποσπάσματα που επέλεξες!!

nikiplos είπε...

ότι και να πει κανείς για τον Ελύτη είναι ελάχιστο... Είναι απλά φάρος της Ελλάδας και του παγκόσμιου πολιτισμού...

Να είσαι καλά καλλιτέχνιδα που μας τον θύμισες... καμιά φορά τους ξεχνάμε...

ΥΓ το 1996 ήμουν κλεισμένα τα 27...:)

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Με έχει "παιδέψει" 'οσο λίγοι, πάνω που λέω ότι έχω γνωρίσει κάποιους στίχους του, κάθε φορά που τους διαβάζω ξανά, είναι άλλοι.
Πραγματικά πολύ ξεχωριστός.

Hfaistiwnas είπε...

Από τους μεγαλύτερους ποιητές..

kostaslogh είπε...

Ο μεγαλύτερος σίγουρα
κι ας θεωρηθεί όπως θέλει αυτό,
δε με νοιάζει!

Margo είπε...

Σε ευχαριστούμε Road πολύ καλές επιλογές... μερικοί άνθρωποι μένουν πραγματικά αθάνατοι μέσα από το έργο τους...
Καλό ξημέρωμα!

Anastasios είπε...

Αθάνατος!

Είμαι ευτυχής που τον γνώρισα προσωπικά!

Aggelos Spyrou είπε...

Έτυχε να διαβάσω την ανάρτησή σου εβρισκόμενος σε νησί του Αιγαίου, ξημερώματα.

Κι ήρθαν στο μυαλό μου τα χρώματα, τα σχήματα, αυτά που κατέχει ο άνθρωπος μα δεν ξέρει να επεξεργαστεί.

Κι έσβησε με τ' αποσπάσματα το γκρι, το μαύρο, απ' τα σωθικά μου, όχι ότι είχα πολύ, αυτό το λίγο.

Θυμήθηκα στίχους κι άλλους, διάβαζα νιότερος κι ονειρευόμουν, στην άκρη βράχου διαμονή, πάνω απ' τη θάλασσα.

Ταξίδια μύρια να προσμένω, μεγάλα ή μικρότερα, ταξίδια να ξεκινώ, με το κορμί λιγότερα, με την καρδιά μου όλα.

Σου έχω ξαναπεί, μου αρέσει η θεματολογία σου, όμως τούτο το ξημέρωμα, τούτος ο Ποιητής, έπλασε ήλιο την καρδιά μου.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Τέτοια μεγέθη δύσκολα μπορούν να φύγουν οριστικά. Γι' αυτό και είναι πάντα Εδώ. Το έργο τους μια διαθήκη που ανοίγει κάθε μέρα και γλυκαίνει τις μέρες μας.

ΚΑλημέρα κορίτσι μου.

Σταλαγματιά είπε...

Στο λύκειο ναι το θυμάμαι σαν χθες.
Κάναμε μια μικρή γιορτή ως φόρο τιμής στον άνθρωπο αυτό που μας χάρισε όλη την τέχνη του .

Επιγραμμα
Πριν απ'τα ματια μου ησουν φως
Πριν απ'τον Ερωτα ερωτας
Κι οταν σε πηρε το φιλι
Γυναικα.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Νομίζω ότι μορφές όπως ο Ελύτης δεν χάνονται ποτέ με τον φυσικό θάνατο.
Μένει πάντα το έργο τους, να μας τους διατηρεί ζωντανούς στη μνήμη μας.
Πολύ όμορφα τα αποσπάσματα που διάλεξες:)

Adamantia είπε...

Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους περισσότερους ότι ο Ελύτης και οι μεγάλοι σαν κι άυτόν δεν έχουν φύγει ποτέ, είναι μαζί σε κάθε μας ταξίδι στο Αιγαίο ή βαθιά στη ψυχή μας..

tovenito είπε...

και μόνο το μονόγραμμα να είχε γράψει και τίποτε άλλο εμένα μου φτάνει..

Σπύρος είπε...

Mην ξεχνάμε και άλλο σημαντικό ΓΕΓΟΝΟΣ!

Σαν σήμερα, 18 Μαρτίου 1936, σε ηλικία 72 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος ζούσε εξόριστος στο Παρίσι.

Kαλημέρα:)

Ο ΕΛΥΤΗΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ

Psemma-me-ourá είπε...

Καλωσασβρήκα...
Kαλογραμμένο κείμενο. Και δεν είναι ΨΕΜΜΑ αυτό!
Θα ξανάρθω να το διαβάσω «επί της ουσίας».

Τώρα έχω τούτο το σχετικοάσχετο:

Έχω φτιάξει, με την βοήθεια και άλλων μπλογκιστών και μπλογκιστριών, έναν κατάλογο από 36 κοινωνικοπολιτικά ψέμματα και παρακαλώ εσάς και τους φίλους σας να έρθετε και να τα αξιολογήσετε/ψηφίσετε για να αναδειχτούν τα 7 μεγαλύτερα: psemmatapsemmata.blogspot.com

Λαοάρεστον έργον θα είναι!
Τρέξατε, τρέξατε...
Η προθεσμία λήγει... λήγει... λήγει...
μα φυσικά... την ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ λήγει !!!
{του 2009...} στις 12 τα μεσάνυχτα.

jacki είπε...

Είναι νωρίς μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου να μολώ για σένα και για μένα.. Ερωτευμένη με αυτό το ποίημα.
Πολύ καλή ανάρτηση.

Crazy Tourists είπε...

Από ποίηση είμαι σχεδόν άσχετη...
Κατέβασα το μονόγραμμα και θα τυπωθεί για διάβασμα!

Τρελοτουρίστρια

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν έχω ασχοληθεί με ποίηση. και γενικότερα με διάβασμα "εξωσχολικό". τα περισσότερα τα έχω διαβάσει (και) σε σένα. και με ευκαιρία αυτήν εδώ την, για μια ακόμα μια φορά, άρτια παρουσίαση, θέλω να σε ευχαριστήσω. για όλα αυτά που προσφέρεις. ΄
φιλιά πολλάααααα! μια πολύ καλή μέρα να έχουμε!
(το '96 στο γυμνάσιο;;; :))))

Μαριλένα είπε...

απλά εξαιρετικός..

maximus είπε...

Mας ανεβάσατε "ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών, όπου σελάγιζε ο δικός (του) ο αστερίας".

Πολυαγαπημένος! Σε ευχαριστώ για αυτό το μικρό ταξίδι στα μισά της μέρας μου :-)

Panos Konstantinidis είπε...

Να 'ξερες πόσο πίσω με πήγες. Το μονόγραμμα είναι το αγαπημένο μου έργο. Μου το είχε δωρήσει μια κοπέλα και από τότε το έχω σε περίοπτη θέση.

Ακουστά σ’έχουν τά κύματα
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά
...
...
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει -- ακούς;
Είμ’εγώ πού φωνάζω κι είμ’εγώ πού κλαίω,μ’ακούς
Σ’αγαπώ,σ’αγαπώ,μ’ακούς.

Νομίζω ότι είναι οι πιο ερωτικοί στίχοι που έχουνε γραφτεί ποτέ. Απλώς άψογος.

(πάω να το ξαναδιαβάσω).

celsius33 είπε...

πολύ ωραία τα λες, λίγοι στίχοι είναι πάντα ιαματικοί μέσα στην καθημερινότητα, αυτή είναι η δύναμη της ποίησης. Μεγάλος ο Ελύτης.

Γ.Π. είπε...

Καλησπέρα αρτιστάκι μου! Όσο αργεί φέτος η άνοιξη τόσο περισσότερο θα ψάχνουμε τους ποιητές...

Απλά συγχαρητήρια για την ανάρτηση!

Olga είπε...

Mες τον συρφετό των άθλιων και μίζερων και γεμάτων απανθρωπιά τίτλων ειδήσεων, το να μάθεις, ή μάλλον να ακούσεις, να γινεται αναφορά , σ'ένα όνομα , όπως[Ελύτης], είναι σπουδαία κατάκτηση, για τα Ελληνικά πράγματα !!Τι άλλο μπορώ να πω,roadartist μου, εκτός απο ευχαριστούμε....

Roadartist είπε...

Καλησπέρα σε όλους..
Απολογούμαι για τις αργοπορημένες απαντήσεις, όλη μέρα έτρεχα, μόλις τώρα βρήκα χρόνο να απαντήσω όπως πρέπει στα σχόλια σας :)

Roadartist είπε...

@ Π.Κ. : Πάντα παρών ο Ελύτης είναι.. μέσα από τα γραπτά του.. Θυμάμαι πέρσι στο αντίστοιχο αφιέρωμα που είχες πει ότι τον ήξερες προσωπικά..Τι τύχη! Καλησπέρα!

Roadartist είπε...

@ marianaonice : Πρέπει Μαριάννα μου να μη ξεχνάμε τέτοιες μορφές όπως του Οδ. Ελύτη..Από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες που πέρασαν από αυτό το τόπο.. Δυστυχώς ξεχνάμε..

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Έτσι ακριβώς Nikiple μου.. Φάρος παγκόσμιου πολιτισμού.. Και όμως ακόμα και έναν Ελύτη βρέθηκαν άνθρωποι που 'υποτίμησαν' τη τέχνη του..τι να πεις.. Πρέπει αυτούς τους ανθρώπους, που είχανε τέτοιο πνεύμα, τέτοια σοφία να τους τιμάμε πάντα..
ΥΓ ..εδώ το '91 άκουγες τη Γαλάνη στο Χάραμα :)) ..Είχες τότε τη τωρινή μου ηλικία :)

Roadartist είπε...

@ Κ.Υ.Π WALKING : Μαγεία αυτό...
Εμένα ήταν ο λόγος να αγαπήσω τη ποίηση.. Πρώτα Ελύτη διάβασα, μετά ακολούθησαν άλλοι.. :)

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Αξεπέραστος..



@ kostaslogh : Του έχω τεράστια αδυναμία, οπότε σίγουρα δε θα διαφωνήσω. Τον θεωρώ μέγιστο.. όταν μια γραφή μπορεί και "μιλάει" έτσι στην ψυχή σου..

Roadartist είπε...

@ Margo : Είναι τιμή για μένα να μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω έστω και έτσι την αγάπη και την ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για κάποιες μορφές.. πόσο για τον Οδυσσέα Ελύτη..



@ Anastasios : Ήσουν πολύ τυχερός. Όντως ακριβώς το έγραψες "ευτυχία" να συναντάς τέτοιους φωτεινούς ανθρώπους..

Ανώνυμος είπε...

"κι απ' την ανάποδη φοριέται η φαντασία και σ' όλα τα μεγέθη της"

απ' τη Μαρία Νεφέλη,του νεφεληγερέτη ποιητή μας..που δεν χάσαμε,έργο ανά τους αιώνες ζωντανό ,το έργο του Ποιητή.

Roadartist είπε...

@ Aggelos Spyrou : Άγγελε δεν έχω λόγια.. Αυτή είναι η δύναμη της ποίησης..αυτή είναι η μαγεία του Ελύτη, του ποιητή του Αιγαίου..
Δεν είναι τυχαίο ότι στη πρώτη του ποιητική συλλογή (Προσανατολισμοί), οι πρώτοι του στίχοι του ήταν :
"Ο Έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
ένα τραγούδι.."

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, με συγκίνησες, με πήγες αλλού..

Roadartist είπε...

@ ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ : Πραγματικά, πάντα κοντά σε όλους, σε όσους θέλουνε να τον συναντήσουν, είναι εκεί μέσα από τις γραμμές που μας άφησε..



@ Anastasia : Καλησπέρα, Τρίτη Γυμνασίου ήμουν.. Μου είχε κάνει πολύ εντύπωση η αντίδραση της καθηγήτριας, ήταν πραγματικά αληθινή λύπη, τώρα τη καταλαβαίνω..
Υπέροχοι οι στίχοι που άφησες..

Roadartist είπε...

@ ΕΛΕΝΑ : Συμφωνώ μαζί σου Έλενα, δεν πρόκειται να χαθούν, γιατί έχουν κερδίσει το χρόνο.. Σοφός μέσα στην απλότητα του.. αυτό που μαγεύει.. Σε ευχαριστώ, καλό απόγευμα!




@ Adamantia : Δεν φεύγουν ποτέ, γιατί τέτοια έργα νικούν το χρόνο. Αρκεί εμείς να είμαστε σε θέση να τους συναντήσουμε, ή να είμαστε τυχεροί να βρεθούν στο δρόμο μας κάποιοι άνθρωποι (όπως εμένα τότε αυτή η φιλόλογος..με συγκινεί το περιστατικό αυτό που ανέφερα στο post και τώρα όταν το σκέφτομαι) που θα μας μεταδώσουν το τι ένιωσαν, θα μας δώσουν την ευκαιρία να γίνουμε και εμείς κοινωνοί.. τη φλόγα για να μυηθούμε στη μαγεία της ποίησης του..

Roadartist είπε...

@ tovene592 : Πόσο μάλλον που δεν άφησε μόνο αυτό το αριστούργημα.. αλλά και απίστευτα άλλα.. Κάθε έργο του "ένα ακόμη μονόγραμμα"..



@ LOCKHEART : Δεν το γνώριζα. Λογοτεχνικές μορφές του επιπέδου του Ελύτη, μένουν αθάνατες μέσω του έργου τους. Γι'αυτό αξίζουν την ευγνωμοσύνη μας.

Roadartist είπε...

@ Psemma-me-ourá : Γεια σου ψέμα με ουρά :) σε ευχαριστώ, οκ θα μπούμε να ψηφίσουμε..



@ jacki : ..πως να μην είσαι ερωτευμένη..να είσαι καλά, φιλάκια..



@ Crazy Tourists : Να διαβάσεις το Μονόγραμμα ναιιιιιιιιι.. και θα περιμένω να μου πεις εντυπώσεις, που θα μαγευτείς.. :)Να είσαι καλά.. Φιλάκια :)))))

Roadartist είπε...

@ b|a|s|n\i/a : Εμένα μου άρεσε πιο πολύ το "εξωσχολικό" διάβασμα :), ακόμη και σε περίοδο πανελλήνιων πιο πολύ μου άρεσε να διαβάζω άλλα βιβλία lol.. Ειδικά αν κάτι με κερδίσει (που δεν κερδίζομαι..εύκολα) :)

Είναι μεγάλη χαρά για μένα να διαβάζω ότι κάποιος έχει πάρει κάτι από αυτό το blog, ειδικά εσύ νομίζω ότι μπορείς να καταλάβεις τι ικανοποίηση μου δίνει αυτό :)
Σε ευχαριστώ !!
ΥΓ Γ'Γυμνασίου.. "που είναι τα χρόνια..αυτά τα χρόνιαααααααα αχ!!" :)

Roadartist είπε...

@ Μαριλένα : Απλά και ουσιαστικά :)




@ MAXIMUS : Παρακαλώ.. Τι χαρά να μπορούμε να ταξιδεύουμε μέσα από λέξεις.. από αύρες ανθρώπων τόσο φωτεινών... Να μας παίρνει ο αέρας τους και να φτάνουμε..Αμοργό!!

Roadartist είπε...

@ Panos Konstantinidis : Νομίζω πως δεν υπάρχει καλύτερο δώρο.. το καλύτερο σου έκανε.. Πως να μην το έχεις σε περίοπτη θέση..και τα συναισθήματα πάντα κοντά σου..



@ celsius33 : Ακριβώς αυτή είναι η δύναμη της ποίησης.. Ο Ελύτης άγγιξε τα άστρα πραγματικά!...

VAD είπε...

Mικρη πράσινη θάλασσα δεκατριώ χρονώ
Για να σε κοιμηθώ παράνομα
Και να βρίσκω βαθιά στην αγκαλιά σου
Κομμάτια πέτρες τα λόγια των Θεών
Κομμάτια πέτρες τ'αποσπάσματα του Ηράκλειτου.

-Η άποψη του Ελύτη για την ποίηση

Roadartist είπε...

@ Καημος : Σε ευχαριστώ φίλε μου, λίγοι στίχοι του Ελύτη αλλάζουν κάθε ψυχολογία και ομορφαίνουν τις στιγμές..


@ Olga : να είσαι καλά Όλγα, είναι χαρά μου.. και τιμή μου να αναφέρομαι σε τέτοιους ανθρώπους και στο τι αισθάνθηκα από αυτούς.. Δεν έχεις άδικο όλα αυτά μας κατακλύζουν δυστυχώς..


@ nyxterino : Ποτέ δε θα χαθεί για εμάς..πάντα ξαναγυρίζουμε στους στίχους του..
Ακόμη και μέσα στο τρέξιμο της εποχής, τη μέρα αυτή νιώθω υποχρέωση μου να αφιερώσω λίγες στιγμές σε λίγους στίχους του..
Τώρα με το blog μου δίνετε η μεγάλη χαρά να τους μοιραστώ μαζί με εσάς. Πόσο όμορφο αυτό..
Φιλάκια πολλά..

Roadartist είπε...

@ VaD : Από τους ομορφότερους στίχους του....... Σε ευχαριστώ που τους άφησες.. καληνύχτα!!

Άστρια είπε...

Από τους αγαπημένους ποιητές ο πιο αγαπημένος. Κι αυτή η ανάρτηση ένας στίχος για κείνον. Πολύ ωραία δουλειά roadartist μου, μπράβο!!

Φιλάκια πολλά:)
υγ. Σ' ευχαριστώ και για την ψηφιακή μορφή του μονογράμματος, το κατέβασα:)

Ταχυδρόμος! είπε...

Μου επιτρέπεις να συνεχίσω και να κανω podcast με τη αφήγησή τους. Βουρκώνω, αναταράσσεται το είναι μου και τα ξιδεύει ο νους μου με όλα αυτά..

Δημιουργία είπε...

Μακαρι να ειχαμε κι αλλους σαν τον Οδυσσεα Ελυτη,ποσο καλυτερη θα ηταν η Ελλαδα....

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Να είσαι καλά Άστρια σε ευχαριστώ που περνάς και για τα λόγια σου "φίλη" μου..
Είναι χαρά που σε βλέπω εδώ :) Το ξέρεις :)




@ Ταχυδρόμοοοοοοοοοος : Χαίρομαι αλήθεια να διαβάζω τέτοια λόγια Ταχυδρόμε. Κάνε ότι εσύ θες :) Ευχαριστώ πολύ!



@ Δημιουργία : Η Ελλάδα, που τόσο πονάμε, υποτιμάμε, και κατακρεουργούμε, είναι που ενέπνευσε τον Ελύτη.. Ελλάδα άλλωστε ουσιαστικά είναι η επαρχία της και τα νησιά της που όλοι τα θυμόμαστε μόνο στις διακοπές. Φιλάκια Δημιουργία :)

Δήμητρα είπε...

Δεν ξέρω πόσο αγαπώ κάθε λέξη του ελύτη,
Το γαλανό του,τ ασημοπράσινο του,το λαμπρό του....
Ο Ελύτης,η Ελλάδα,Το Αιγαίο,η ανάσα,η Μεσόγειος...Έτσι μεγαλώσαμε...
Φιλιά Καλλιτέχνιδα πολλά

IZA είπε...

"Ακολουθεί ο ζωγράφος μια γλυπτή ανεμώνη της θαλάσσης και πλήθος τέτιγγες." Κάθε του στίχος ένας υπέροχος πίνακας ζωγραφικής φτιαγμένος με λέξεις πάνω στο λευκό καμβά του χαρτιού. Αθάνατος κι αγαπημένος.

Aspa είπε...

Το κατέβασα, ευχαριστώ! Ώρα για μελέτη!

Ανώνυμος είπε...

Λύτης των μυστηρίων του γαλάζιου

onlysand είπε...

Μπράβο, Χαμινάκι ακούραστο - τίποτα δεν αφήνεις να 'πέσει κάτω', σε θαυμάζω!

κάτσε να σου φέρω ένα δίστιχο...

... (5 λεπτάαα!;) ...

"Φανού πρίγκιπας πριν την ώρα σου
Αλλιώς θα 'ναι αργά ως και για τον διωγμό σου"

(2 αφιερώματα στον Εξαίσιο υπάρχουν στην 1η & 2η 'άμμο')

φιλί 30φυλλί :)

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

..Βαθιά στο σώμα και βαθιά στο χώμα να ψάξω να βρω.Τι δίνω ..τι μου δίνουν ..και περισσεύει τ' άδικο..
Ο μικρός Ναυτίλος

maximus είπε...

H Αμοργός είναι το αγαπημένο μου νησί. Άγρια και γλυκιά μαζί. Θα έχω σχετική ανάρτηση σύντομα. Καλημέρα.

Σοφία είπε...

Ένα από τα καλύτερα δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ, ήταν (και εξακολουθεί να είναι!) τα άπαντα του Ελύτη! Όλη η μαγεία σε ένα μόνο βιβλίο! Βέβαια εγώ είμαι πάντα κολλημένη στο μονόγραμμα, γιατί "...το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο..." με αγγίζει...
Καλό βράδυ roadartist μου!

Roadartist είπε...

@ Δήμητρα : Όλα αυτά τα όμορφα που λες..αυτό ακριβώς αισθάνομαι και εγώ για τον Ελύτη. Φιλιά Δήμητρα, να είσαι καλά!


@ IZA : Ζωγραφίζει με τις λέξεις με ανεξήτιλα χρώματα.. στο καμβά του χαρτιού.. Σε ευχαριστώ..


@ Aspa : Να είσαι καλά, καλό διάβασμα :)))))))) Φιλιά!!

Roadartist είπε...

@ solomantzaros : Τι όμορφα που το έθεσες...


@ onlysand : Καλημέρα Νανά!! Που είσαι εσύ?? Μου έλειψες.. ακόμη πρόβλημα με το pc?? Αντε φτιάξτο.. Ευχαριστώ για τα λόγια σου Νανά μου..ειδικά τον Ελύτη δε μπορώ να τον ξεχάσω.. Να είσαι καλά και να επιστρέψεις.

Roadartist είπε...

@ Carpe diem : από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία.. Να είσαι καλά..Φιλάκια πολλά..



@ MAXIMUS : Καλημέρα, σε παρακαλώ κάνε το κόπο να δεις μια παλαιότερη ανάρτηση μου για την λατρεμένη μου Αμοργό ..
Πήγαινε στα "ταξίδια" στις πρώτες αναρτήσεις..Φιλιά!!

Roadartist είπε...

@ Σοφια : Καταπληκτικό δώρο.. Νομίζω πάντως οτι το να σου χαρίσει κάποιος ένα βιβλίο του Ελύτη (πόσο μάλλον τα άπαντα) είναι ότι καλύτερο..Φιλάκια!!

BUTTERFLY είπε...

Θαλασσα και Ελλαδα. Ενας Οδυσσεας, ταξιδευτης και πολυμηχανος, ενας Οδυσσεας...

manetarius είπε...

Χα! Τον πήρα τον Μικρό Ναυτίλο.. (θυμάσε; απόπροηγούμενη ανάρτηση σου.. έτρεξα και τον πήρα!)
..βέβαια ακόμα το μόνο που έχω προλάβει να κάνω είναι να σκίσω τις σελίδες...:)
Θα τον βάλω σήμερα στο κομοδίνο μου να το θυμηθώ να διαβάσω..έτσι θα έχω όνειρα γλυκά! :))
φιλιάαα!

------ είπε...

Μαιρη μου καλο μεσημερι...θα το διαβασω αυριο έτσι;;;υπάρχει λόγος σοβαρος!!!!!
Αδεια παιρνω απο τη σημαια!!!!!
Φιλια Νανά

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Πολύ ωραία σύγκριση.. Πολύ σωστή...


@ manetarius : Γειά σου γλυκό μανιταράκι :) ..Το θυμάμαι πέρσι τέτοια μέρα είχες γράψει ότι θα πάρεις τον Μικρό Ναυτίλο.. Άρχισε να τον διαβάζεις και θα δεις πόσο θα μπορέσει να σε ξεκουράσει, ψυχή και σώμα! Θα σε πάει σε κόσμους μπλε, σε νησάκια και γαλαζοπράσινα νερά.. κατά Αμοργό μεριά!! :) Σου εύχομαι να έχεις τα γλυκύτερα όνειρα ψυχή μου!! Φιλάκια..

@ Νανά Τσούμα : Να το διαβάσεις Νανά μου... Χαρά μου!! Αν υπάρχει και λόγος σοβαρός, τόσο το καλύτερο ;) Φιλάκια!!!

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Δεν τα πάω καλά με την ποίηση αλλά ο Ελύτης μου αρέσει πολύ, άλλωστε έχει κερδίσει και βραβείο Νόμπελ...

Related Posts with Thumbnails